Παραλήρημα

Τετάρτη, Ιανουαρίου 03, 2007

αΫπΝίΑ

Η τρίτη μέρα του 2007 με βρίσκει στο γραφείο, νυσταγμένη όπως πάντα, με το αλκοόλ της Πρωτοχρονιάς να κυκλοφορεί ακόμα στο αίμα μου.
Χθες κοιμήθηκα λίγο και άσχημα. Οι λόγοι μπορεί να είναι οι εξής:


1. Ο δίωρος ύπνος που έριξα χθες 17:00-19:00
2. Τα δυο κομμάτια πίτσα που έφαγα το βράδυ
3. Οι σκέψεις που έκανα όταν έπεσα στο κρεβάτι και δε με άφηναν να κοιμηθώ.

Και θα σας πω τι σκεφτόμουν, αφού πρώτα κάνω μια μικρή εισαγωγή.
Στην ώριμη - πλην όμως νεαρότατη - ηλικία στην οποία βρίσκομαι, έχω μάθει να ξεχωρίζω τους φίλους μου σε 2 κατηγορίες:
Οι πραγματικοί φίλοι. Είναι λίγοι και καλοί, πιστεύω πως δε θα αλλάξει ποτέ η γνώμη μου για αυτούς, όση απόσταση ή διάστημα και να μεσολαβήσει που να μη βλεπόμαστε, πάντα θα είναι σαν να έχουμε αφήσει μια συζήτηση στη μέση, μπορώ να πω τα πάντα χωρίς να τα φιλτράρω, δε βαριέμαι ποτέ μαζί τους κλπ κλπ.
Οι φίλοι hang out. Θα πάμε για καφέ (κυρίως), σινεμά, ποτό, θα πούμε καμία μαλακία να περάσει η ώρα (κανονικά όμως..), ενίοτε και κανένα γκομενικό (δικό τους), θα τους ψιλοβαρεθώ ενίοτε και μέχρι εκεί. Είναι κάπως σαν καβάτζα, όταν πήζεις στο σπίτι να έχεις με κάποιον να βγεις έξω αλλά να μη βγάζεις και τα σώψυχα σου πάνω από ένα φρέντο μαζί τους.
Χθες λοιπόν ήμουν με μια παρέα hang out. Τρία αγόρια, μια κοπέλα κι εγώ. Ας τους πούμε Γ., Ρ., Λ. και την κοπέλα Η. Στο σπίτι των 2 τελευταίων, φιλική επίσκεψη τύπου. Μιλάμε για διάφορα άσχετα. Κάποια στιγμή ο Λ. μας βάζει να ακούσουμε διάφορα ηχητικά αστειάκια στο κινητό του. Κάτι τηλεφωνήματα φάρσες, κάτι τηλεφωνήματα στα helpdesk κινητής τηλεφωνίας όπου ρωτούσαν αστεία πράγματα, τέτοια. Ελαφρώς καγκούρικα, αλλά ανώδυνα.
Ώσπου μας βάζει ένα τραγουδάκι. Ήταν το «Καλημέρα Ελλάδα» του Βουρλιώτη (θου Κύριε, αλλά σήμερα δε θα μιλήσουμε για αυτόν), με άλλους στίχους. Το τραγούδι έβριζε τους Αλβανούς. Οι τρεις χαχανίζουν. Εγώ νιώθω πάρα πολύ άσχημα, από ένα σημείο και μετά δεν ακούω καν τι λέει. Επεμβαίνει ο Ρ., τους λέει ότι δεν είναι αστείο, ξεκινάμε και οι δυο να λέμε ότι δε συμφωνούμε ούτε με το τραγούδι σαν «αστείο», ούτε με την άποψη που βγάζει. Οι Λ. και Η. δηλώνουν ρητά ότι θέλουν να φύγουν όλοι οι Αλβανοί από την Ελλάδα, έχουμε γεμίζει Αλβανούς, έχουν γεμίζει τα σχολεία Αλβανάκια. Ο Γ. μας βομβαρδίζει με απόψεις και επιχειρήματα περί των Αλβανών οι οποίοι μας παίρνουν όλο το χρήμα, δεν πληρώνουν φόρους, δεν ξοδεύουν τίποτα στην Ελλάδα και πάνε και επενδύουν το χρήμα τους στην Αλβανία. Μπλα μπλα μπλα. Δεν είμαι πολύ καλή στην αντιπαράθεση (ποτέ δεν ήμουν) αλλά του θέτω το εξής ερώτημα: «Όταν τα παιδιά μας θα πάνε σχολείο, πιθανότατα πάνω από τους μισούς συμμαθητές τους να είναι Αλβανοί. Εσύ πως θα μάθεις στα παιδιά να φέρονται;» «Μακριά από τους Αλβανούς! Δε θα επιτρέψω στα παιδιά μου να έχουν καμία επαφή με Αλβανάκια!» «Γιατί;» «Γιατί εγώ θέλω να μεγαλώσω το παιδί μου με αρχές και ο Αλβανός θα το βάλει από τα 14 να κλέψει μηχανάκι» «!!!!???!! Δηλαδή όλοι οι Αλβανοί κλέβουν??» «Ναι!» «Δηλαδή οι Έλληνες δεν κλέβουν?!» «Όχι!». Του θυμίζουμε το shoplifting που κάναμε μια εποχή στο γυμνάσιο, τότε που κάναμε πολλή παρέα. Ήταν μια κακή στιγμή λέει και το μετάνιωσε πικρά. Το παραλήρημα του Γ. συνεχίζεται, διανθίζεται με διάφορα «εγώ δεν είμαι ρατσιστής (αυτοί είναι Αλβανοί!), δε θέλω να πεθάνουν όλοι(!), απλά να φύγουν από την Ελλάδα», ρωτάνε εμένα και τον Ρ. τι γνώμη έχουμε για το θέμα της σημαίας στις παρελάσεις. Ο Ρ. ξεκινάει από το ότι είναι εναντίον των μαθητικών παρελάσεων γενικά. Ε, πέφτει να μας φάει. Εγώ προσπαθώ να πω κάποια πράγματα, με γράφουν, τύπου «ναι καλά, ότι και να μου πεις είναι πεπεισμένος μέχρι το μεδούλι και θα προσπαθήσω να αλλάξω και τη δική σου γνώμη».
Για να μη τα πολυλογώ, επενέβησαν οι Λ. και Η. που ήταν και οι οικοδεσπότες, ας αλλάξουμε θέμα βρε παιδιά, μην τσακωθούμε βραδιάτικα, ας παίξουμε Total (κέρδισα), ας παραγγείλουμε μια πίτσα (πώς να μη σου κάτσουν μετά τα 2 κομμάτια).
Μη μου πείτε τώρα δεν του είπες αυτό και δεν του είπες εκείνο. Τα είπα. Κι όσα δεν πρόλαβα να πω, ήξερα ότι θα πάνε στο βρόντο.
Γι αυτό και δεν μπορούσα να κοιμηθώ το βράδυ.
Σκεφτόμουν μήπως είμαι τελείως μαλάκας που συνέχισα τη βραδιά μου μαζί τους.
Σκεφτόμουν τι νόημα έχουν οι παρέες hangout αν είναι ικανές να σου μεταδώσουν τέτοιο εκνευρισμό και απελπισία. (έχω πάθει και άλλο τέτοιο με διαφορετική hangout παρέα, όταν ένας προσπαθούσε να μας πείσει ότι ο μοναδικός λόγος που η Αφρική βρίσκεται στην κατάσταση που βρίσκεται (φτώχια, πείνα, εμφύλιοι) είναι ότι οι Αφρικανοί είναι εκ φύσεως βλάκες και ανίκανοι να εξελιχθούν!!).
Σκεφτόμουν πως αντιμετωπίζεις τέτοιους ανθρώπους, τόσο κολλημένους που και να χτυπιέσαι κάτω δεν πρόκειται να καταλάβουν. Τι κάνεις??
Σκεφτόμουν πόσο θα ανησυχώ όταν θα κάνω παιδιά και θα διαμορφώνουν άποψη από τους συμμαθητές τους στο σχολείο. Γιατί μπορεί το παιδί μου να κάθεται στο ίδιο θρανίο με το παιδί του Γ…

Ετικέτες

7 Comments:

Blogger enteka

καλή χρονιά κατ'αρχήν! :)
Έκανες και είπες αυτά που μπορούσες.
Προσωπικά δεν βρίσκω κανένα λόγο για τέτοιες hangout παρέες. Λίγοι και καλοί.
:)

3/1/07 1:14 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος

Εγω ο καημένο είμαι ένας φτωχός επαρχιώτης και δεν ξέρω τι θα πει hangout, αλλ΄ελπίζω ότι κατάλαβα. Μάλλον κυρίως τέτοιες παρέες έχω και δεν περνάω άσχημα γιατί οι μαλάκες του τύπου που περιγράφεις, όταν δεν είναι φίλοι σου για να πικραθείς, έχουν πλάκα. Αντί πάντως να προσπαθείς με επιχειρήματα να του αλλάξεις μυαλά, είναι αποδοτικότερο να τον περάσεις ψιλό γαζί. Πάντως ξανασκέψου, αν το αλκοόλ έχει αποβληθεί απ΄τον οργανισμό σου και αναπλήρωσες λίγο από τον χαμένο ύπνο σου, τη τελευταία φράση του κειμένου σου. Ισως (θα) αδικείς το παιδί γιατί ο πατέρας (θα) είναι μαλάκας. Κάτι μπορεί να σημαίνει αυτό.
Καλή χρονιά

3/1/07 11:37 μ.μ.  
Blogger loretta

Καλημέρες.
Καλά τα λέτε και οι δυο. Αυτό το τελευταίο δεν το είχα σκεφτεί Τυχάρπαστε. Και όσο το σκέφτομαι τόσο πιο πολύπλοκο μου φαίνεται :(

4/1/07 11:05 π.μ.  
Blogger Nobody

Εγώ εχτές είδα το Dogville κι έχασα τον ύπνο μου. Πρότεινε σε αυτούς τους hang out φίλους σου να το δουν και εγγυημένα θα τον χάσουν τον ύπνο τους και αυτοί (αν αντέξουν να το δουν).

4/1/07 11:18 π.μ.  
Blogger YO!Reeka's

μήπως είναι λίγο φασιστάκι ο τύπος;; πολύ ξενερώνω με αυτές τις μαλακίες, οπότε σε καταλαβαίνω. κισ κισ

4/1/07 1:13 μ.μ.  
Blogger YO!Reeka's

@feezix
εγώ πάλι όταν είδα το dogville με πήρε ο ύπνος χα χα χα

4/1/07 1:14 μ.μ.  
Blogger isobel

εγώ πάντως δε βλέπω τπτ το μεμπτό στο hang out του πράγματος, αρκεί να το συνειδητοποιούμε κ να το διαφοροποιούμε από την αληθινή+αγνή φιλία (πολλές φορές η διαχωριστική γραμμή είναι δυσδιάκριτη)...
όσο για το ρατσισμό γενικά κ ειδικά με τους Αλβανοί, φοβάμαι απλά τη μέρα που κάποιος θα ιδρύσει κόμμα με αυτό το μότο, γιατί θα πάει...πολύ μπροστά, δυστυχώς

6/1/07 2:22 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home