Ονειροκρίτης 25/10 – Ναζί-Generation Z

Υποτίθεται πως η Ελλάδα βρισκόταν υπό καθεστώς τύπου ναζί –ο όρος δεν ακούστηκε βέβαια ποτέ στο όνειρο, ούτε είδα κάποιο από τα κλασικά σύμβολα- κ μάλιστα εμείς οι ντόπιοι ανήκαμε στην Αρεία φυλή, οπότε καθαρή θα τη βγάζαμε όμως τα γουρούνια ήθελαν να μας κάνουν συνένοχους στις δικές τους θηριωδίες.

Για το λόγο αυτό υποχρεωθήκαμε οι Άρειοι πολίτες να συμμετάσχουμε στην παρακάτω διαδικασία με δωράκι-έκπληξη –για να μας βουλώσουν τα στόματα- ένα χρωματιστο βάζο τεφροδόχο! Κάναμε μια ουρά κ περιμέναμε τη σειρά μας για να μπούμε σε ένα λυόμενο κτίριο-νεκροτομείο. Στο μπροστινό μέρος της ουράς μας έδινε υπάλληλος μία μεταλλική λεπτή θήκη –έμοιαζε με το μηχάνημα όπου οι γιατροί βάζουν την ακτινογραφία για να κάνουν διάγνωση- με τη διαφορά πως είχε τρύπες για να βλέπει κάποιος το εσωτερικό. Μέσα στη θήκη θα έμπαιναν κομμένα μέλη από ανθρώπινα πτώματα!!!

Φτάνοντας προς την αρχή της ουράς ήδη ένοιωθα άβολα κ ίδρωνα. Όλοι ήταν σε αντίστοιχη φάση. Κανείς δεν ήθελε να συμμετάσχει κ γραμμένο το είχανε το βάζο αλλά όλοι φοβόντουσαν τις συνέπειες αν δεν συνεργάζονταν.

Από τη θέση μου στην ουρά κρυφοκοιτούσα μέσα στο δωμάτιο. Έβλεπα ηλικιωμένους γιατρούς-χασάπηδες με πεντακάθαρες άσπρες στολές κ ύπουλο χαμόγελο –όχι βέβαια τόσο σαρδόνιο όπως οι κούκλες-νύφη του Τσάκι, αλλά καταλάβαινες πως δεν ήταν φουκαράδες αλλά άνθρωποι που συνεργάζονταν με τη θέλησή τους για λογαριασμό του καθεστώτος. Το δωμάτιο είχε κάποια παραβάν από κιτρινισμένο μπεζ πανί κ μύριζε περίεργα. Όχι ακριβώς πτώμα, αλλά συνδυασμό έντονου αντισηπτικού που σαν κάποια άλλη οσμή να κάλυπτε.

Φτάνοντας μπροστά στην ουρά είδα να μπαίνει μία ομάδα από 3 άτομα, οι επόμενοι θα ήμαστε εκείνος, εγώ κ μια άγνωστη γυναίκα με εμένα τλευταία. Στην ομάδα που μόλις μπήκε ήταν η αδερφή μου. Πλέον ήμουν αρκετά πλάι ώστε να βλέπω πίσω από το παραβάν.

Υπήρχε λοιπόν ένα μικρό ψυγείο όπου υποτίθεται πως υπήρχε το πτώμα ενός άγνωστου άνδρα χωρίς χέρια κ πόδια, μόνο το σώμα, το οποίο ευτυχώς δεν είδα. Η αδερφή μου με κλειστά τα μάτια -γιατί δεν άντεχε το θέαμα- άνοιξε την άδεια θήκη μπροστά στους γιατρούς. Ένας απο αυτούς πήρε ένα τεράστιο χασαπομάχαιρο κ έκοψε μία διαμήκη λεπτή φέτα από το πτώμα του άνδρα –δεν το είδαμε αυτό αλλά συνέβη- κ μετά την έβαλε μέσα στη θήκη της αδελφής μου κ έκλεισε τη θήκη. Η αδελφή μου εξαναγκάστηκε να ανοίξει τα μάτια της κ να δει τμήματα της φέτας μέσα από τις τρυπούλες της θήκης. Διακρίνονταν κόκκαλα κ κρέατα κ η αδερφή μου εμφανώς ταραγμένη κ έτοιμη να τα μπήξει να βάλει τις φωνές.

Οι γιατροί την καθησύχαζαν πως σε λίγο θα τέλειωνε η διαδικασία κ δεν θα θυμόταν τίποτα. Μια άγνωστη κοπέλλα πίσω της κρατούσε μία τεράστια ένεση σαν την ένεση αδρεναλίνης που έχουν μόνιμα μαζί τους οι αλλεργικοί –η αδερφή μου είναι αλλεργική κ στο παρελθόν είχε τέτοια ένεση την οποία κ θα έκανε υποδόρια στο πόδι της μόνη της σε περίπτωση σοβαρού αλλεργικού σοκ. Για όσους δεν έχετε ανάλογες εικόνες σας παραπέμπω στο Pulp Fiction.

Την ένεση αυτή –που κάνοντάς την η αδερφή μου θα ξέχναγε όλα αυτά τα δυσάρεστα- της την έκαναν στον εγκέφαλο κ πιο συγκεκριμένα της την έχωσε η κοπέλλα ακριβώς από πίσω της στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Η κίνηση αυτή έγινε απότομα κ με πολλή δύναμη –για να διαπεράσει τα οστά του κρανίου- όμως η αδερφή μου δεν έδειξε το παραμικρό σημάδι πόνου ή έκπληξης.

Όπως καταλαβαίνετε όμως ήδη έιχα δει αρκετά κ εκείνο το βράδυ δεν ξανακοιμήθηκα.