Παραλήρημα

Δευτέρα, Οκτωβρίου 03, 2005

«Μετανοήστε! Έρχεται η οργή του Θεού»

Καθώς κ «Σύρμα η Λόλα» ήταν τα 2 στάνταρ συνθήματα που έβλεπα να λερώνουν τους τοίχους δημόσιων κτιρίων αλλά κ γεφυρών κλπ σε διάφορα μέρη της Αθήνας από τα παιδικά μου χρόνια. Το δεύτερο δεν έχω ακόμα καταφέρει να το αποκωδικοποιήσω, ΑΛΛΑ σήμερα μου ήρθε η επιφοίτηση σχετικά με το πρώτο.

Ας φανταστούμε το γνωστό μυρμήγκι να προχωρά πάνω πάντοτε στην τελική ευθεία, μέχρι που μπροστά του ο τόπος θερμαίνεται ολοένα κ περισσότερο. Επιβραδύνει ανεπαίσθητα ίσα που να καταλάβει αυτό που συμβαίνει μπροστά του κ μετά σαστίζει! GASP!!!

Μπροστά του βρίσκεται μία μεγάλη φωτιά. 2 είναι οι εναλλακτικές του. Είτε θα συνεχίσει ακάθεκτο στη γνωστή ευθεία κ θα διαπεράσει τη φωτιά –με κίνδυνο πάντοτε να γίνει μυρμήγκι-σουβλάκι- είτε θα πρέπει να αφήσει τα ποδαράκια του από την ευθεία κ να πέσει στο κενό, ελπίζοντας πως κατά την πτώση του θα συναντήσει κάποια άλλη ευθεία –φυσικά κ αυτή θα είναι ΤΕΛΙΚΗ, τι είναι αυτά που με ρωτάτε;- κ θα καταφέρει να πιαστεί σε αυτή κ να συνεχίσει την πορεία του προς το άπειρο.

Τοποθετώ κ πάλι τον ευατό μου στη φάση του GASP!!!
Τα 3-4 δευτερόλεπτα της μυρμηγκήσιας ζωής που ανάγονται σε λίγα 24ωρα ανθρώπινης φαντάζουν μια βασανιστική αιωνιότητα!

Αύριο ή μεθαύριο θα βγουν τα αποτελέσματα του ΑΣΕΠ. Αγιε μου Τζατζίκη, τι θα απογίνω πάλι;

Γκάνιαξα να συνηθίσω ένα μήνα στη φάμπρικα πως δεν κινδυνεύω άμεσα με απολύσουν κ τώρα θα πρέπει να παριατηθώ; Πως θα το ξεστομίσω αυτό στους ανωτέρους μου; Ποια είναι η προτιμότερη ώρα της ημέρας για αυτό; Παίζει να με βρίσουν, να με απειλήσουν; Παίζει να με χλευάσουν οι συνάδελφοι που θα την κάνω για δημόσιο; Για να σας πω το δίκιο της στραβής μου κούτρας, τον τελευταίο καιρό έως κ περνάω ΩΡΑΙΑ στη φάμπρικα. Δουλειά φυσικά πολλή κ βαρετή κ κάθε μέρα υπερωρία ΩΣΤΟΤΣΟ εκεί κατά το μεσημεράκι μετά το peak της νύστας, μαζευόμαστε όλοι οι προγραμματιστές κ γελάμε με το debugging μας, κ πέφτουν τα απίστευτα βρισίδια! Τι σας λέω τώρα θα μου πείτε!!! Ίσως κ να μη μπορείτε να με καταλάβετε τώρα γιατί σίγουρα έχει να κάνει με το συγκεκριμένο συνδυασμό των ανθρώπων, πάντως μες στα σκατά που τρώμε εκεί μέσα υπάρχουν κ κάποιες φάσεις που λυνόμαστε στο γέλιο...

Το άλλο όμως που με καίει κ μς τσουρουφλίζει έιναι το ΠΟΥ ΣΤΑ ΣΚΑΤΑ θα με πάνε!!! Φαντάζομαι τον εαυτό μου να παρκάρει σε ένα θλιβερό, σκοτεινό κ κρύο χωριό-φάντασμα της επαρχίας μέσα στον Οκτώβρη γεμάτο παππούδες –αλλά μόνο παππούδες- κ εκτροχιάζομαι!!! Σύμφωνα με την αίτησή μου στην οποία έχω βάλει 26 επιλογές, έχω πιο πολλές πιθανότητες να βρεθώ σε Κυκλαδονήσι ή κάπου στη Νότια Πελοπόννησο (για την ακρίβεια κάπου δίπλα στον Καιάδα). Τα πιο hardcore μέρη που δήλωσα είναι η Αντίπαρος κ η Ίος –γνωστή κ ως νήσος 10-. Προς στιγμήν το σκέφτηκα αλλά βαστήχτηκα κ δε δήλωσα μικρές Κυκλάδες. Ευτυχώς νομίζω, γιατί άλλο Ηρακλεία τον Ιούλιο κ τον Αύγουστο κ άλλο τον Δεκέμβριο, όσο να το πεις!!!

ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΦΥΓΩΩΩΩΩ!
ΠΟΥ ΘΑ ΜΕ ΠΑΝΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!!!

Αντίο ροκ καριέρα –μη χέσω...

Περιμένω με τεράστια αγωνιά κ άγχος τα αποτελέσματα. Σας διαβάζω μέσα στην καθημερινότητά σας κ παρηγοριέμαι.


Αν έχετε κάτι να με συμβουλέψετε τη ΣΤΕΡΝΗ τούτη ώρα παρακαλώ ΚΑΝΤΕ ΤΟ. Το τραγουδάκι που ακολουθεί σας το αφιερώνω.

ΘΑ ΣΟΥ ΦΥΥΥΥΥΥΓΩ, ΣΤΟ-ΧΑ ΠΕΙΙΙΙΙΙΙ
ΘΑ ΣΟΥ ΦΥΓΩ-Κ-ΘΑ-ΚΛΑΙΣ ΜΕΤΑ ΕΣΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ

4 Comments:

Blogger Μαρκησία του Ο.

Κάτσε να βγουν τα αποτελέσματα του ΑΣΕΠ και κλαις μετά! ;-)

εξάλλου, stop me if you think you've heard this one before, δεν είναι απαραίτητο να πας εκεί που θα περάσεις/ σε στείλουν αν πραγματικά δεν το θέλεις...νομίζω; το χωριό πάντως είναι απαραίτητο για να έρθεις μετά στην πρωτεύουσα (sic)

3/10/05 8:50 μ.μ.  
Blogger bloody sunday

Τη συμβουλή μου την έγραψα στο "Συναυλίες-Σινεμά κ η φθινοπωρινή μου επάνοδος" ποστ, μετά από ένα σύντομο διάλειμμα από την κανονική μου δουλειά, στην οποία παρέχω συμβουλευτικές υπηρεσίες στη στήλη "Γ(ρ)άματα" του Cosmopolitan.

4/10/05 4:28 μ.μ.  
Blogger loretta

Καλά isobel με σύγχησες πάλι πρωινιάτικα. Η γκρίνια έχει γίνει η δεύτερη φύση σου. Συνεχίζεις να κατηγορείς τη νέα σου δουλειά ενώ μέσα σε αυτά που γράφεις σου ξεφεύγει οτι υπάρχουν και στιγμές που γελάς με τους συναδέλφους σου και περνάς καλά. Τι να πουν δηλ. αυτοί που όλη τη μέρα συναναστρέφονται με μπαρμπάδια στη δουλειά τους?
Όσο για το που θα σε στείλουν, όπωw σου είπε και η Μαρκησία δε θα σε πάνε και σηκωτή. Υποτίθεται οτι είναι για το καλό σου και είναι καθαρά ΔΙΚΗ σου επιλογή. Και τέλος, αυτό που με εκνευρίζει περισσότερο, είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζετε όλοι οι "γνήσιοι" Αθηναίοι την επαρχία. Σε καμιά μα καμιά περίπτωση δεν υπερασπίζομαι την επαρχία στην οποία μένω (κάθε άλλο) αλλά και αυτό το πράγμα πια οτι μετά την Αθήνα το χάος και οτι σε οποιοδήποτε άλλο μέρος της Αθήνας κατοικούν μόνο σκελετοί κτλ κτλ καταντά αηδία. Στην τελική άμα έβλεπες και λίγο Μιρέλλα ή Ζιώγα (the antichrist) θα ήξερες οτι σε μικρές επαρχίες κάνουν αγροτικό γοητευτικοί γιατροί και κολασμένοι δάσκαλοι.
Αυτά. Περισσότερο κράξινο από το τηλέφωνο.

5/10/05 10:09 π.μ.  
Blogger bloody sunday

Μα κι εγώ σπούδαζα στην Ηγουμενίτσα για 4μισι χρόνια! Και ξαναπήγα πρόσφατα πάλι για δουλειά 6 μηνών! Και πέρασα ΤΑ απίστευτα φοιτητικά χρόνια εκεί! Τη λατρεύω και δεν πρόκειται να τη σνομπάρω ποτέ! Και εννοείται ότι ούτε να διανοηθώ δε μπορώ το πώς θα ήμουν στην Αθήνα αν περνούσα εδώ πέρα...

5/10/05 1:42 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home