Παραλήρημα

Τρίτη, Σεπτεμβρίου 27, 2005

Η τελική ευθεία

Η έννοια της τελικής ευθείας στη ζωή μου έχει κομβική σημασία.

Από μικρό παιδάκι πάντοτε ήμουν πάνω της. Ίσως επειδή ήμουν φιλότιμη, ίσως επειδή ήμουν απλά το πρώτο παιδί της οικογένειας, δεν ξέρω που να το αποδώσω, όμως ΠΑΝΤΑ βρισκόμουν πάνω σε μία ευθεία που ήταν ΤΕΛΙΚΗ, όχι μία τυχαία. Η αδερφή μου για παράδειγμα έκανε ένα σύντομο περάσμα από την ευθεία αυτή στην 3η Λυκείου αλλά εκτοτε κανείς δε θεώρησε ότι υπάρχει λόγος να ξαναπεράσει.

Οφείλω να ομολογήσω πως εγώ σαν να τη βαρέθηκα αυτή την ευθεία. Στην τελική κανείς δε με ρώτησε αν γουστάρω να βρεθώ πάνω της. Ίσως αν με αφήναν να δημιουργήσω έτσι μόνη μου να έκανα διάφορες τεθλασμένες γραμμές δικές μου που θα τις γούσταρα περισσότερο.

Η μαμά μου λέει θυμάται μια φορά που ήμουν στην 6η Δημοτικού κ είχαν σκάσει σπίτι μας κάποιοι συγγενείς. Όλοι τώρα μαζί σαλόνι κ βαρεμάαααρα εγώ καταλαβαίνετε. Μέχρι που σκάει το ψητό. Αρχίζουν λοιπόν όλοι μαζί τη θεωρία της τελικής ευθείας τώρα που θα μπω στο Γυμνάσιο κ όλα μα όλα θα αλλάξουν τότσο πολύ. Εγώ λοιπόν ξενερωμένη μέχρις εσχάτων απορώ κ ρωτώ "Μα καλά, δεν έχει τέλος πια αυτή η τελική ευθεία;"
Όλοι γύρισαν προς το μέρος μου, με κοίταξαν ελαφρώς απορημένα κ μετά γέλασαν κ άλλαξαν το θέμα της συζήτησης.

Για να πούμε του στραβού το δίκιο, η ρημάδα η τελική ευθεία δεν είναι πως περιέχει κάποια ιδιαίτερα κοπιαστική δουλειά που σε άλλες ευθείες ή γραμμές δεν υπάρχει, λειτουργεί όμως με πιο υποχθόνιο κ ύπουλο τρόπο, επιφορτίζοντας με κάποια ΕΥΘΥΝΗ ακόμα κ το πιο ασήμαντο πράγμα που πας να κάνεις.

Πας για παράδειγμα να πιεις έναν καφέ. Αν είσαι στην τελική ευθεία όμως το πράγμα δεν είναι τόσο απλό, γιατί πάντα πας να πιεις καφέ αντί να κάνεις κάτι άλλο στη θέση του ΠΙΟ σημαντικό. Γενικά όντας πάνω στην τελική ευθεία επιφορτίζεσαι δλδ με ενοχές κ τύψεις για τα πιο απλά κ ασήμαντα πράγματα.

Τελικά νομίζω πάντως πως η όλη υπόθεση γυρίζει μπούμερανγκ. Φανταστείτε την τελική ευθεία ως ένα σκοινί πάνω στο οποίο περπατάει ένα μυρμήγκι. όσο το μυρμήγκι βρίσκεται στην πάνω μεριά του σκοινιού κάνει μόνο τα σημαντικά πράγματα ενώ συχνά γέρνει κ ενώ συνεχίζει να περπατά κατά μήκος της ευθείας του, πάει πλέον ανάποδα.



Στην ανάποδη φάση του το μυρμήγκι δε μπορεί παρά να συνεχίσει την πορεία του κατά μήκος της γνωστής ευθείας κάνοντας όμως μόνο ασήμαντα πράγματα κ κατά καιρούς προσπαθεί να ανατρέψει τη ροπή, τη βαρύτητα -κ δε συμμαζεύεται- κ να γυρίσει προς τα ανάποδα, δλδ προς το ίσιο. Όσο δεν τα καταφέρνει όμως η πορεία του συχνά γίνεται διασκεδαστική κ αστεία ενώ όταν προσπαθεί να στρίψει ζορίζεται.

Ας φανταστούμε τώρα ένα άλλο μυρμήγκι που προχωρά πάνω στο δικό του σκοινί αμέριμνο κ χωρίς να το νοιάζει το προς τα που κοιτάει. Άλλωστε τι σημασία έχει αυτό εφόσον το μυρμήγκι δεν πέφτει από το σκοινί όπως κ να χει.

Νομίζω για να συνοψίσω πως κ το ένα κ το άλλο μυρμήγκι θα περάσει καλά στη βόλτα του. Θα κάνει τις μαλ@#$%^ του αλλά θα κάνει κ ότι σωστό κ καλό μπορεί. όμως το πρώτο, αυτό της τελικής ευθείας, θα έχει το καημένο ένα σαράκι να το τρώει, αυτό της ευθύνης του σωστού προσανατολισμού πάνω στο σκοινί.

Για τον εαυτο μου αυτή την περίοδο μπορώ να πω πως βρίσκομαι στην από κάτω μεριά της ευθείας κ σε προσπάθεια για να στρίψω. Εσείς σε τι είδους πορεία βρίσκεστε από τότε που θυμάστε τον ευατό σας κ πού βρίσκεστε αυτή τη στιγμή;

4 Comments:

Blogger l'esprit de l'escalier

Καταπληκτικό το ποστ σου, isobel. Αυτό που περιγράφεις μοιάζει πολύ με τη δική μου ψυχολογία ανέκαθεν (κι εγώ το πρώτο παιδί), η οποία όμως είναι πιο κοντά στο "ένα βήμα πριν την αποφασιστική στιγμή". Η οποία αποφασιστική στιγμή περιβάλλεται μονίμως από ένα θολό πέπλο που μάλλον τεχνηέντως έχω προσθέσει γύρω της ώστε να καθυστερώ το τελικό μου αυτό βήμα. Δεν ξέρω αν γίνομαι κατανοητή. Άλλες φορές το πέπλο θολώνει πολύ και η αποφ. στιγμ. διακρίνεται αμυδρά και ψιλοξεχνάω ότι υπάρχει, άλλες φορές το πέπλο γίνεται διαφανές και η αποφ. στιγμ. φαίνεται πιο καθαρά και απειλητική (πράγμα που συμβαίνει αυτόν τον καιρό). Πάντως, σε αντίθεση με το μερμήγκι, δεν κάνω κάποια προσπάθεια για κάτι, απλώς αυξομειώνεται το άγχος μου και εξωτερικεύεται ανάλογα.

28/9/05 2:38 π.μ.  
Blogger Μαρκησία του Ο.

Θυμήθηκα ένα σκίτσο του Γάτου από το 9 της Ελευθεροτυπίας.

"Εμένα όλοι μου την έχουν στημένη στη γωνία. Γι'αυτό έχω αποφασίσει να πηγαίνω ευθεία".

;-)

28/9/05 5:34 μ.μ.  
Blogger alex

Αν δεν τελειώσει σύντομα η "τελική ευθεία" θα είμαι το πρώτο μυρμήγκι που θα πέσει από το σκοινί.

29/9/05 9:45 π.μ.  
Blogger bloody sunday

Νομίζω ότι την αντιλαμβάνεσαι σαν μια "τελική ευθεία" γιατί αυτή ήταν η λέξη - κλειδί που σου έχει εντυπωθεί στο μυαλό μετά από όλα τα χρόνια που σου το έλεγαν οι γονείς σου και το συγγενικό σου περιβάλλον. Κάτι σαν μια "πλύση εγκεφάλου" (το βάζω σε εισαγωγικά γιατι α. δεν το εννοώ ακριβώς έτσι και β. για να μην προσβληθείς!!!)

Και εμένα μου έχει τύχει, αλλά πιστεύω λιγότερο από άλλους. Είναι μάλλον το γνωστό και πολυφορεμένο "ωραία έπαιξες, έτρεξες, γέλασες & τσιλιμπούρδισες στην παιδική και φοιτητική σου ζωή, τώρα όμως βάλε το κεφάλι κάτω για να μπει η ζωή σου σε μα τελική ευθεία και να νοικοκυρευτείς, να παντρευτείς, να κάνεις παιδιά, να βρεις μια ωραία δουλειά, ένα ωραίο σπίτι, να μου κάνεις δυο εγγονάκια κλπ." Κάτι σαν το "Choose Life" που έλεγε ο ήρωας του Trainspotting.

Τι γίνεται όμως όταν δεν θέλεις να επιλέξεις κάποιο από αυτά τα ευρέως διαδεδομένα κοινωνικά πρότυπα; Πάλι στο Trainspotting ο ήρωας είπε "I chose not to choose life... I chose something else!" Βεβαίως, εκείνος διάλεξε την ηρωίνη αλλά δεν είναι ανάγκη να φτάσουμε μέχρι εκεί.

Όσον αφορά στη δική μου ζωή, νομίζω ότι μοιάζει με ταξίδι του Interrail, (ξέρετε, του νεανικού ταξιδιού στην Ευρώπη με εισιτήριο διαρκείας): πηγαίνω από το ένα σημείο στο άλλο όχι με ιδιαίτερη βιασύνη, χασομερώντας, βλέποντας τα αξιοθέατα και ζώντας πολύ όμορφες εμπειρίες, χωρίς να κυνηγάω το μέλλον μου με νύχια και με δόντια. Όταν βλέπεις τα αξιοθέατα πας όπου σε παρασύρει η μοίρα και δεν μένεις σε κάποια ευθεία, έτσι δεν είναι;

Και μιας και είπα για Interrail, αν θέλετε ρίξτε μια ματιά εδώ:
http://www.interrailnet.com/

29/9/05 2:24 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home