Τον παίρνουν ο Τάο-Τάο κ ο Μπαμπαστρουμφ

Τι είναι πια αυτό το κακό τώρα τελευταία με τα παιδικά τραύματα ολονών μας δεν ξέρω...
Ίσως είναι το κλίμα των ημερών.
Ίσως πάλι να μας έχει βαρέσει η ζέστη.

Αρπάζω πάντως την ευκαιρία να καταθέσω κ εγώ ένα από τα δράματα που έζησα ως πιτσιρίκι. Στη Δευτέρα δημοτικού είχα μία συμμαθήτρια που ήταν μεγάλη που$%^&!
Θα μου πεις έχει νόημα ένας τέτοιος χαρακτηρισμός σε ένα τόσο μικρό παιδάκι; Μωρέ έχει κ παραέχει!!!
Trust me on this!

Προφανώς τον καιρό εκείνο δε μπορούσα να της τον αποδώσω καθώς δεν ξεστόμιζα τέτοιου τύπου βρωμοκουβέντες, δε μου το επέτρεπε η αγωγή μου βλέπετε. Τώρα όμως που έχω γίνει ανάγωγη κ που αξιολογώ τα πράγματα με ένα πιο ενήλικο μάτι της αποδίδω αυτό το χαρακτηρισμό χαλαρά!!!

Ήταν μία από εκείνες τις τσαούσες με ηγετικές τάσεις, που ήθελε να βρίσκεται στο κέντρο του ενδιαφέροντος μειώνοντας με την πρώτη ευκαιρία οποιονδήποτε συνάνθρωπο. Εξαίρεση στον κανόνα αυτό αποτελούσαν οι συμμαθήτριες-αυλή που απλά την υπηρετούσαν σε φάση κάνε μου αυτό κ φέρε μου εκείνο, τις οποίες απλώς καταπίεζε με τον τρόπο της. Ήταν τύπος της ατάκας –ενώ εγώ όχι- κ καθόλου μα καθόλου αθώα στο μυαλό!!!

Θα μου πείτε όλα αυτά είναι φυσιολογικά. Δεν ταιριάζουν τα χνώτα όλων των ανθρώπων. Εφόσον δεν ήθελα να αποτελώ μέλος της αυλής της, έπρεπε απλά να την αποφεύγω το οποίο κ έκανα. Έλα όμως που ήσαντε προκλητική!

Η που$%^& είχε ένα μπαμπά ο οποίος εργαζόταν στο εξωτερικό κ πιο συγκεκριμένα στον Καναδά. Από εκεί της έστελνε ένα κάρο δωράκια αξιοζήλευτα για τον υπόλοιπο σχολικό ανήλικο πληθυσμό, κανένα από τα οποία δε θα μπορούσε κάποιος ταυτόχρονα την ίδια περίοδο να βρει στην Ελλαδίτσα.

Αυτό για μένα ήταν τεράστιος νταλκάς!

Μια ωραία πρωία σκάει στο σκολείο με μία τσάντα Ταο-Ταο! Τον θυμάστε τον Τάο-Τάο, το γνωστό αξιολάτρευτο καρτούν πάντα που είχε μία φίλη μαιμού το όνομα της οποίας αν δεν απατώμαι ήταν Κίκι;
Εγώ πιστέψτε με. Το θυμάμαι ακόμα.

Ήμανε τότε Τρίτη δημοτικού κ σκάω πρώτη μέρα στο σκολείο καταχαρούμενη κ υπερήφανη με την ολοκαίνουργια 100% ροζ τσαντούλα μου κ την 100% ροζ κασετίνα μου –ναι, τη γνωστή ορθογώνια κασετίνα με τα 1000 περίεργα πορτάκια κ τις γυναικείες μάνγκα φιγούρες- κ τι να δω!

Αυτή δεν κρατά μια συνηθισμένη τσάντα, αλλά έχει στην πλάτη της ένα λούτρινο ζωντανό κ μάλιστα γνώριμο. Τον Τάο-Τάο!!! Μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι. Όλα φαίνονταν. Τα ματάκια του, τα χεράκια του στα χερούλια της τσάντας. Τα φερμουάρ ήταν κρυφά. Παιδιά σας λέω έπαθα ΝΙΛΑ!!!

Γυρνάω σπίτι πατάω ένα κλάμα. Κανείς δεν αξιολόγησε το περιστατικό αυτό ως σοβαρό.

Την άλλη μέρα σκάω σκολείο κ τι να δω! Η που#$&^ εκτός από την τσάντα φόραγε ένα τρομερό φούτερ που απεικόνιζε το στρουμφοχωριό ολόκληρο κ τα στρουμφάκια να κάνουν πάρτυ-τσιμπούσι όπου τρωγαν κ διασκεδάζαν. Θυμάμαι ολοκάθαρα τη μπλούζα να δείχνει τα σπιτάκια των στρουμφακίων, χαρακτηρικά στρουμφάκια όπως ο Μπαμπαστρουμφ, η Στρουμφίτα, ο Μελένιος, ο Λιχούδης, ο Χουζούρης, ο Γκρινιάρης, ο Ξεφτέρης, ο Προκόπης. Πίσω από ένα δέντρο παρακολουθούσαν στα κρυφά το σκηνικό ο Δρακουμέλ κ η Ψιψινέλ. Φαινόντουσαν στον αέρα νότες που σημαίνει ότι είχε μουσική κ τα στρουμφ άλλα έτρωγαν γλυκά κ τούρτες πάνω στα τραπέζια, άλλα χόρευαν σε μικρές ομάδες, άλλα πάλι απλώς διασκέδαζαν κ όλα χαμογελούσαν. Πάνω από τα τραπέζια υπήρχαν χρωματιστά λαμπάκια κόκκινα, πράσινα, μπλε κ κίτρινα.

Κ αν με τη μέχρι στιγμής περιγραφή μου ακόμα δεν έχετε αλοιθωρήσει ακούστε κ το κερασάκι της τούρτας!
Η μπλούζα διέθετε επιπλέον undercover διακόπτη κ μπαταρίες με τα οποία άναβες όποτε ήθελες τα λαμπάκια του στρουμφο-πάρτυ κ αυτά αναβόσβηναν σα λαμπάκια χριστουγεννιάτικου δέντρου.

Κ η γκόμενα σκάει σκολείο με αυτή τη μπλούζα + τσάντα Τάο-Τάο!!!
Τhat does it που λένε!!!

Γκαγκάνιασα από τα κλάμα εκείνη τη μέρα στο σπίτι. Μάλιστα περιέγραψα το όλο σκηνικό στη μικρότερη αδερφή μου –εκείνο τον καιρό πήγαινε πρώτη δημοτικού- κ αυτή για συμπαράσταση άρχισε να κλαίει μαζί μου!!!



Η μαμά μας είδε κ από-ειδε με το σκηνικό που όπως καταλαβαίνετε επαναλαμβανόταν λίγο πολύ σε καθημερινή βάση κ σηκώθηκε η καημένη να ψάξει για παρόμοια gadjets.

Τάο-Τάο προφανώς δε βρήκε πουθενά!
Βρήκε όμως στην αμερικανική αγορά κ μας πήρε σε μένα κ στην αδελφή μου 2 ολόιδια –για να μη ζηλεύουμε κ μεταξύ μας- γαλάζια φούτερ που απεικόνιζαν το Μπαμπαστρουμφ... ΜΟΝΟ ΤΟΥ!!! Κ that’s it!!!

Έρχεται λοιπόν χαρούμενη κ ανακουφισμένη στο σπίτι κ μας τα εμφανίζει ως έκπληξη! Περιττό να σας πω πως κάναμε την τεράστια καφρίλα να της τα τρίψουμε κ οι 2 στη μούρη!!! Τα φούτερ αυτά πετάχτηκαν κ δε φορέθηκαν ΠΟΤΕ...
Όχι στον ΕΜΠΑΙΓΜΟ!!!

Μα είναι τώρα δυνατόν ίσα κ όμοια ένας ψωρο-μπαμπαστρουμφ με πάρτυ στο στρουμφοχωριό με όλα τα στρουμφάκια παρόντα συν τον κίνδυνο να παραμονεύει πίσω από το δέντρο κ λαμπάκια που αναβοσβήνουν; Οι συγκρίσεις περιττεύουν...