Παραλήρημα

Παρασκευή, Ιουνίου 03, 2005

Ονειροκρίτης: Το Lucid Όνειρο ενός Geek

Προσοχή: το παρακάτω post είναι απίστευτη geekουλιάTM, και ανάγνωσή του μπορεί να επιφέρει προσωρινές αλλά και μόνιμες βλάβες στον αναγνώστη. Προχωρήστε με δικιά σας ευθύνη.

Ηταν λοιπόν ένα πρωϊνό που είχα ξυπνήσει κάπως νωρίς, ιδίως για τα δικά μου δεδομένα (09:00), αλλά νύσταζα ακόμα, ως υπναράς που είμαι. Σκέφτηκα μέσα στην αγουροξυπνημένη μου φάση να ονειρευτώ κανένα Lucid Dream, ελληνιστί διαυγές όνειρο, για να ξυπνήσω αργότερα καλύτερα.

Για τους μη γνώστες, Lucid Dreaming είναι ένα όνειρο το οποίο δεν καθοδηγείται πλήρως από το υποσυνείδητο. Αντιθέτως, όταν βρίσκεται κάποιος σε αυτό το όνειρο, όχι μόνο έχει την συνείδηση του τι ονειρεύεται, αλλά έχει και τον έλεγχο και τη δύναμη να αλλάξει το περιεχόμενο του ονείρου. Η εξάσκηση αυτής της μεθόδου είναι δυνατόν να φέρει ψυχική ηρεμία, καλύτερο ξύπνημα άρα και ωραιότερη ημέρα, αλλά και να απαλλάξει ίσως κάποιον φουκαρά από εφιάλτες. Το σημαντικότερο, όμως, είναι πως το διαυγές όνειρο είναι κάτι εποικοδομητικό και ευεργετικό που μπορεί να κάνει κάποιος στον ύπνο του, γιατί σίγουρα δε θα μπορούσε να κάνει κάτι περισσότερο εποικοδομητικό!

Στο παρελθόν έχω καταφέρει να πετύχω ορισμένες φορές αυτό το διαυγές όνειρο. Μία φορά είχα κάνει κάτι κλασσικό που κάνουν σε αυτές τις περιπτώσεις: πετούσα σαν τον σούπερμαν σε ένα ωραίο τοπίο. Ξύπνησα άλλος άνθρωπος. Μια άλλη φορά πήγα για σκι, άπειρη πλάκα! Μία άλλη άκουγα πολύ ωραία μουσική - είναι απίστευτο το τι μπορεί να δημιουργήσει το υποσυνείδητο του ανθρώπου. Μία τελευταία φορά, προσπάθησα να κάνω brainstorming για διάφορα geeky πράγματα, προγραμματισμό και τέτοια. Αυτό ήταν λίγο πιο δύσκολο γιατί στα όνειρα η PHP έχει κάπως πιο χαοτική και κβαντική συμπεριφορά.

Τέλος πάντων, επιστρέφουμε στο εν λόγω πρωϊνό. Με έχει πάρει λοιπόν μαζί του αυτό το ελαφρύ nap και μέσα στον ύπνο μου σκέφτομαι να κάνω το κλασσικό, να πετάξω.

Πού να πετάξω όμως; Άλλες φορές, είχα πετάξει ανάμεσα σε κτίρια σε μια πόλη του στυλ Νέα Υόρκη, ή σε ένα ανάγλυφο τοπίο με βουνά και τέτοια.

Έπρεπε να "φορτώσω" στο μυαλό μου ένα τοπίο, το οποίο θα μπορούσα να διασχίζω και να το διασκεδάζω.

Ξαφνικά, εμφανίζεται ένα παράθυρο σαν σε οθόνη υπολογιστή. Νομίζω πως ήταν ένας browser. Μέσα του προσπαθούσα να φορτώσω ένα βιντεάκι με το landscape για το όνειρό μου. Μάταια όμως!!! Στο παράθυρο εμφανιζόταν το μήνυμα λάθους "Cannot open file"!!!

Τι έγινε εδώ; Δηλαδή, προσπαθούμε να κάνουμε ένα lucid dream της προκοπής, και βγαίνει μήνυμα λάθους! Δεν είναι δυνατόν.

Ξαναπροσπαθώ. Το υποσυνείδητό μου απαντάει αυτή τη φορά με το μήνυμα λάθους "Video Plugin - Loading...". Ομως δεν φορτώνει τίποτε στο τέλος.

Το υποσυνείδητό μου έχει κυριευτεί από την geeky πλευρά του μυαλού μου. Το ίδιο υποσυνείδητο νικάει τη θέλησή μου για ένα απλό τοπίο με πρασινάδες και λαγκάδια.

Cannot Open File.

Από τη σύγχυση που δε μπορώ να φτιάξω το πρόβλημα (τι σόι software engineer είμαι;;;) ξυπνάω.

Αυτή ήταν ξαπλωμένη δίπλα μου. Την αγκάλιασα και άφησα το όνειρο πίσω μου. Ίσως άνοιγα ένα bug report αργότερα γι'αυτό το θέμα. Σίγουρα το θέμα χρήζει εξέτασης.

Γιατρέ; Έχω ελπίδες;

3 Comments:

Blogger loretta

Έχω δει κι εγω πολλές φορές οτι πετάω και μάλιστα σε χαμηλό ύψος (κοντά στα σύρματα της ΔΕΗ). Είναι το αγαπημένο μου όνειρο γιατί αυτή την αίσθηση του πετάγματος δεν την έχω νιώσει ποτέ ξύπνια. ¨ούτε κατα την απογείωση του αεροπλάνου, που θα μπορόυσες να πεις οτι πλησιάζει.Το έχω συζητησει και με άλλους και όλοι συμφωνουμε οτι το να πετάς στον ύπνο σου είναι μακράν το καλύτερο όνειρο (ναι, και από το να κάνεος σεξ!). Πρόσφατα κάποιος μου έλεγε οτι δεν το έχει δει ποτέ. Σκέφτηκα πόσο κρίμα είναι.
Επίσησς σχετικά με τη geeky πλέυρά του ονείρου έχω να αντιπαραθέσω τα δικά μου wild dreams στα οποία έλυνα ασκήσεις φυσικής και συγκεκριμένα απο το κεφάλαιο με τις βολές. Αυτό στο λύκειο. Στο πανεπιστήμιο είχα προσπαθήσει πολλές φορές να λύσω ασκήσεις στατικής, πιθανοτήτων και άλλων μαθημάτων στον ύπνο μου, με παταγώδη αποτυχία.

3/6/05 11:22 π.μ.  
Blogger isobel

η γνώμη του γιατρού:

αγαπητέ ασθενή,
είμαι στη δυσάρεστη θέση να σας ανακοινώσω ότι ναι, η geeκουλιά σας είναι ανίατη...
δεν θα γίνετε ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ καλά...

συστήνονται διακοπές (μπορείτε να πάρετε ένα συναυλιο-διακοπο-δάνειο και να τακτοποιήσετε άμεσα το θέμα)

3/6/05 11:28 π.μ.  
Blogger kouk

Όταν ήμουν πιο μικρός είχα δει μερικές φορές το όνειρο όπου πετάς. Τόσο πολύ μου είχε αρέσει που είχα δοκιμάσει να το πετύχω και κατά την διάρκεια του ξύπνιου!

Μην γελάτε, δεν πήδηξα από καμία ταράτσα :-). Ο τρόπος που είχα να πετάω στο όνειρο ήταν εντελώς ακίνδυνος: ουσιαστικά επρεπε να περπατάς ή να τρέχεις προς τα μπρός, αυξάνοντας ολοένα το μήκος και την αέρινη ποιότητα των βημάτων σου. Ξεκίναγες από βήματα, πήγαινες στα σάλτα και μετά πέταγες. Δεν χρειαζόταν να ζοριστείς ή τίποτα, απλά συγκεντρωνόσουν και κατέληγες να κάνεις ένα πολύυυυυυυυ μεγάλο βήμα :-)

Αν έχανες την συγκέντρωση σου μάλιστα υπήρχε πιθανότητα να πάψεις να πετάς, αλλά και πάλι δεν κινδύνευες από την πτώση γιατί έπεφτες σαν ένα μπαλόνι που χάνει σιγά-σιγά τον αέρα του.

Τώρα που μεγάλωσα δυστυχώς είτε δεν βλέπω όνειρα είτε δεν τα θυμάμαι καθόλου (που από εμπειρική άποψη είναι το ίδιο πράγμα).

4/6/05 5:34 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home