Το βύσμα και άλλες ιστορίες

Το φαινόμενο του βύσματος (αναφέρεται στη βιβλιογραφία κ ως ρουσφέτι) και η εξάπλωση (για να μην πω η κυριαρχία) του στη χώρα μας είναι κάτι που με έχει προβληματίσει αρκετές φορές και μάλιστα από πολύ μικρή ηλικία.

Η πρώτη μου σοκαριστική επαφή ήταν στην πρώτη Γυμνασίου όταν διαπίστωσα με ποιο τρόπο «πέτυχαν» στις εξετάσεις εισαγωγής στο ιδιωτικό σχολείο όπου φοίτησα κάποιες συμμαθήτριες, οι οποίες με κανένα τρόπο δεν θα μπορούσαν απλά να έγραψαν ή να τα είπαν καλά. Να σημειωθεί προσωπικά μπήκα με κλήρωση, γιατί δεν πέτυχα το «άριστα» στην εξέταση που είχαν πετύχει αυτές.

Στη συνέχεια ξέχασα το βύσμα για αρκετά χρόνια και το ξαναθυμήθηκα όταν πια ενηλικιώθηκα και κατάλαβα με ποιο τρόπο τουλάχιστον ο μισός κόσμος βγάζει δίπλωμα οδήγησης. Τώρα πλέον που ενηλικιώθηκα λίγο ακόμα, όχι μόνο δε μπορώ να το ξεχάσω αλλά ούτε καν να το απωθήσω, καθώς ακούω παραδείγματα σχεδόν καθημερινά.

Τι γίνεται ρε γμτ; Τι στα σκατά έχουμε πάθει ως λαός; Ποιο ανώτερο επίπεδο πολιτισμού θα πρέπει να αγγίξουμε για να εκλείψουν αυτά τα φαινόμενα και περίπου πόσο καιρό θα μας πάρει αυτό (για να κανονίσω κ εγώ την πορεία μου);

Υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις που άντε να τις δικαιολογήσω. Για παράδειγμα ανύπανδρη ή χωρισμένη μητέρα με 2 παιδιά που έχει άμεση ανάγκη από εργασία. Ωστόσο, τέτοιες περιπτώσεις θα έπρεπε έτσι κ αλλιώς να καλύπτονται στα πλαίσια ενός σοβαρού κοινωνικού κράτους και κατά τη γνώμη μου όποιος μετέρχεται βυσμάτων στις μέρες μας είναι συνυπεύθυνος στην ισοπέδωση κ την κοινωνική αδικία σε τέτοιες περιπτώσεις. Γιατί κύριε βύσμα, ξέρετε ποιανού τη έχετε πάρει και τι σόι άνθρωπος θα ήταν αυτός που με δίκαια κριτήρια θα κάλυπτε;

Άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα που με έχει σοκάρει βαθειά και τα παίρνω κρανίο όταν το σκέφτομαι. Οι φαντάροι. Άσχετα με το πόσο χρήσιμη ή άχρηστη είναι η θητεία με τη μορφή που γίνεται –παιδιά μαζί σας είμαι, άχρηστη είναι, μακάρι να μην γινόταν έτσι- έχετε όμως ποτέ σκεφτεί τι συμβαίνει με το να βάζετε όλοι βύσμα; Ειλικρινά τώρα, πιστεύετε ότι αν δεν το είχατε βάλει δε θα... τι;

Ακου κ εδώ μία μπας κ νιώσεις λίγο πιο όμορφα για τον εαυτό σου. Παλικάρι από το στενό μου περιβάλλον έχει κάποιο μικρο-πρόβλημα στην καρδιά (μικρό υπό την έννοια αντιμετωπίσημο χειρουργικά, όχι με την έννοια είμαι στον Έβρο και παθαίνω κρίση). Η πάθηση διαπιστωμένη με χαρτιά που να λένε ότι απαιτείται η παρουσία μεγάλου αστικού κέντρου με νοσοκομείο προ και κατά τη διάρκεια του στρατού, τώρα Ι-δεν ξέρω πόσο το παιδί. Μωρέ δε πα να πεθάνεις λέω γω; Έβρος μεγάλε, να έτσι απλά. Αυτό τώρα ποιος ακριβώς το προκαλεί; Εεε; Βγάζουμε την ουρίτσα μας απ' έξω; Τι ξεφτίλες είμαστε ρε γμτ;

Άλλο παράδειγμα οι απόφοιτοι Λυκείου ή Γυμνασίου (πλέον δεν έχει μάλλον και καμιά σοβαρή διαφορά αυτό) με αγγλικούλια (δλδ χωρίς Lower) και χωρίς άλλο προσόν. Δε θέλω να ξέρω πως βρίσκουν δουλειές οι περισσότεροι από αυτούς, ούτε και το πόσο ταλαιπωρούνται μέχρι να βρουν κάτι (και σημειωτέον το τι θα είναι αυτό το κάτι) που θα βρουν οι υπόλοιποι αν βρουν.

Τέλος και πιο εξαγριωτικό από όλα τα παραδείγματα είναι οι πτυχιούχοι. Εδώ τυπικά προσόντα υποτίθεται ότι υπάρχουν, δλδ ακόμα κ με τους σκληρούς πλέον νόμους της προσφοράς και της ζήτησης να το πάρεις έχεις πολλούς λόγους να χτυπάς πόρτες στηριζόμενος στα πόδια σου. Αλλά όχι.

Περίπτωση συγγενούς κάτω των 30 με πτυχίο ανώτατης σχολής από Αγγλία, με ΔΙΚΑΤΣΑ, με μεταπτυχιακό, με 2 ξένες γλώσσες που ήδη δουλεύει σε μεγάλο ιδιωτικό ίδρυμα συν απογευματινή έξτρα δουλειά ΨΑΧΝΕΙ το σωστό βύσμα στον ΑΣΕΠ παρακαλώ να χωθεί δημόσιο κ άκουσον άκουσον η ίδια πιέζει τους γονείς της να δράσουν προς αυτήν την κατεύθυνση. Ήμαρτον τύπου!

Τι στα σκατά θες; Με ποια δουλειά θα ικανοποιηθείς και τι πρέπει ακριβώς να γίνει ώστε να την αποκτήσεις; Δε λέω να ικανοποιείσαι με λιγότερα από αυτά που αξίζεις έτσι; Ούτε και υπονοώ ότι έχεις άδικο να την ψάχνεις τη φάση για κάτι καλύτερο. Άλλα ρε γμτ όχι έτσι.

Και τώρα που είπα ΔΙΚΑΤΣΑ συγχύζομαι. Δε συζητώ για το όλο σύστημα των μετεγγραφών στα πανεπιστήμια και της αναγνώρισης πτυχίων. Ακόμα να τους κλείσουν αυτούς; Ωραίο μαγαζάκι πάντως, καβατζούλα. Επίσης γα^&* καβατζούλα είναι λέει οι πολεοδομίες, τρελό χρήμα.

Η μεγαλύτερη όμως καβάτζα από όλες είναι οι παππάδες. Άκου τώρα περίπτωση. Κληρικός με παράνομο βενζινάδικο κλείνει δρόμο που κανονικά θα έπρεπε να βγαίνει σε κεντρική λεωφόρο. Αλλά όχι, ο δρόμος βγαίνει στο βενζινάδικο, δλδ οδηγείς, μπαίνεις να βάλεις βενζίνη κ παράλληλα ουπς να τος ο δρόμος που σε πάει σπιτάκι σου. Ο παππάς-βενζινάς δεν ξεκουνιέται από εκεί με καμιά κυβέρνηση (25 χρόνια τώρα) και φανταστείτε ότι παίζουν κ άλλα μεγαλο-βύσματα στη γειτονιά.

Το άλλο που αληθινά είναι άξιον απορίας είναι το εξής: όλοι αυτοί οι βυσματίες τελικά στηρίζουν με την ψήφο τους το βύσμα στην προσεχέστερη δυνατή εκλογική αναμέτρηση ή κάνουν τους κινέζους. Ή αν δεν κάνουν αυτό μήπως κάνουν κάτι άλλο πχ περιμένουν το πότε θα ζητηθεί από τους ίδιους κάποια πελατειακή εξυπηρετησούλα ώστε να πατσίσουν; Αλήθεια, πώς ακριβώς λειτουργεί και διαδίδεται το σκηνικό;

Τέλος φαντάζομαι ότι θα υπάρχει και η κατηγορία του ψευδο-βύσματος δλδ του ανθρώπου που διατείνεται πως μπορεί να λειτουργήσει βυσματικά προς όφελος διαφόρων που του το ζητούν, όμως στην πράξη η διαδικασία ακολουθεί τη νόμιμη οδό, δλδ δεν γίνεται τίποτα. Αυτές τώρα οι περιπτώσεις μου φαίνονται αψυχολόγητες κάπως. Πώς τάζεις πράγματα που δεν περνούν με σιγουριά από τα χέρια σου; Απλά παίρνεις το ρίσκο του να εκτεθείς γνωρίζοντας ότι σε κανέναν δε θα φανείς κακός και οι προθέσεις σου δεν θα είναι παρεξηγήσιμες (σε φάση ότι εγώ έκανα ό,τι μπορούσα αλλά...) ή περιμένεις μήπως και το πράγμα έρθει κατ’ ευχήν χωρίς τη δική σου παρέμβαση;

Πείτε μας τη δική σας βυσματο-εμπειρία.
Σας συνέβη ποτέ μία πραγματικά εντυπωσιακή βυσμάτωση αλλά δεν έχετε με ποιον να τη μοιραστείτε;
Μήπως θέλετε να καταγγείλετε τον που#$% ψευδο-βύσμα που σας ξεγέλασε; Ανεβείτε στο… pontium και βγάλτε το άχτι σας.