Παραλήρημα

Κυριακή, Σεπτεμβρίου 02, 2007

Καπ@@rrowed?

Προ 2ώρου έμαθα ένα νέο που με έφερε στην αυτοέκρηξη. Αυτό είναι κάθε άλλο παρά δύσκολο γιατί τα νεύρα μου έχουν πιάσει κόκκινο για άλλους λόγους τελευταίως. Ως γνωστόν αύριο πιάνω δουλειά. Κανονικά θα πρεπε να έχω ενημερωθεί για αυτό τηλεφωνικά από κάποια γραμματέα, τεσπά κάποιον υπάλληλο στο τμήμα προσωπικού σχετικά, όμως αυτό δεν συνέβη. Περίμενα λοιπόν κ γω μέχρι τελευταία στιγμή το περίφημο τηλεφώνημα, αλλά έλα που τα παραήπια Πέφτη βράδυ –πιστέψτε με, είχα τους λόγους μου- κ Παρασκευή πρωί ήμουν εντελώς απάλευτη, οπόταν ξύπνησα υπερβολικά αργά κ υπερβολικά χαλασμένη στο constitution ώστε να σηκώσω μόνη μου το ακουστικό. Το ξέρω ότι η δικαιολογία μου δεν στέκει ως κάτι το στιβαρό αλλά αυτήν έχω, αυτήν παραθέτω.

Σήμερα λοιπόν μιας που έφτασε το σκατό στην κάλτσα πήρα κ γω τηλέφωνο έναν φίλο και συνάδελφο από πρόπερσι (Ματσατσούτσετς) που εργάζεται στη ΝΑΣΑ από πέρσι για να με ενημερώσει για το ΠΟΥ ακριβώς βρίσκεται το κτίριο όπου θα εργάζομαι και για τη βάρβαρη ώρα προσέλευσής μου στη δουλειά. Αντικειμενικά δεν είναι τόσο βάρβαρο το 8μιση –ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΩ- έλα όμως που εγώ αυτές τις ώρες τις έχω ξεχάσει καθώς πέρσι σπανίως και ποτέ χωρίς αρκετά σοβαρό λόγο δεν ξυπνούσα με τα πρώτα φώτα της ημέρας (πριν από τις 12 δλδ). Οπότε όσο να το πεις η πληροφορία αυτή είχε από μόνη της βαρύτητα για μένα με αρκετά αρνητικό essence.

Ακούστε όμως κ το κερασάκι στην τούρτα. Με το φίλο μου –που σημειωτέον είναι απλά υπάλληλος εκεί περά μέσα, όπως θα μια κ γω από 2morrow- σχεδιάζαμε προφανώς χωρίς τον ξενοδόχο το ενδεχόμενο του να δουλεύαμε παρεούλα στο ίδιο γραφείο. Για να μην φανούμε εντελώς αφελείς κ ζώα, κάποια υπάλληλος με κοντινό βιογραφικό στο δικό μου αποχώρησε από το εν λόγω γραφείο κ ο φίλος Μ απλώς ενημέρωσε σχετικά με τη δική μου άφιξη τον προϊστάμενο του, που πληροφορίες λένε ότι είναι σοβαρός άνθρωπος κ προσπάθησε να μεθοδεύσει την τοποθέτησή μου εκειδάς.

Σήμερα λοιπόν ο Μ με αντιμετώπισε με περισσή δυσπιστία στο τηλέφωνο. Ως αγουροξυπνημένη στην αρχή δεν καταλάβαινα τι ακριβώς he was trying to say to me. Στην πορεία αντιλήβδην πως με ειρωνευόταν ελαφρώς για την άγνοιά μου σχετικά με το πού βρίσκεται το κτίριο (καθόλου λογικό) και την ώρα προσέλευσής μου (εδώ κάποια δίκια του τα δίνω). Επειδή λοιπόν μόνο απόρησα αλλά δεν χαμπάριασα, μου ξεφούρνισε ότι προφανώς κ δεν θα δουλέψουμε μαζί στο ίδιο γραφείο κ με κατσάδιασε -με τρόπο- επειδή εκτέθηκε στον προιστάμενό του γιατί όταν αυτός ρώτησε για μένα του είπαν ούτε λίγο ούτε πολύ πως είμαι –ΑΚΟΥΣΟΝ, ΑΚΟΥΣΟΝ- καπαρωμένη!

Καπαrrowed?
Kα@@rrowed?
Moi? By whom?
Μα εγώ δε γνωρίζω κανέναν (ή τουλάχιστον έτσι πιστεύω μέχρι στιγμής) εκεί μέσα. Με καπαρώσανε χωρίς να ξέρω;
Ποίος είναι ο καπαρωτής μου; Ο κα@ree της υπόθεσης.
Παρακαλώ, νομίζω πως δικαιούμαι αυτό τουλάχιστον να το γνωρίζω.
Με καπαρώσανε αλλά δεν με ενημερώσανε πού να πάω κ πότε;
Does that make any sense to you guyz out there?
Καλιέ εγώ κοιμάμαι τον ύπνο του δικαίου για η τύχη ή η γκαντεμιά μου πάλι δουλιεύει…

Από εκείνη την ώρα δε σας κρύβω χαλάστηκα. Όχι μόνο επειδή με αποκάλεσαν βύσμα αδίκως κ είμαι κολληματίας με το θέμα. Όχι μόνο επειδή αισθάνομαι αδικία κ δυσπιστία από το φίλο μου. Αλλά επειδή για μια ακόμα φορά νοιώθω πως δεν ξέρω τι θα μου ξημερώσει πάλι, ωστόσο τα γρανάζια της κακιάς μηχανής του δημοσιοϋπαλληλικού συστήματος είναι full λαδωμένα κ γυρίζουν. Το αν θα με καταβροχθίσουν στο τέλος, it remains to be seen.

Περιορίστηκα πάντως for the record να πω του φίλου μου, πως τπτ δε γνωρίζω επί του θέματος κ πως θεωρώ αρκετά πιθανό το ενδεχόμενο κάποιος άλλος εκεί μέσα να καπάρωσε τη θεσούλα στο γραφειάκι. Κοινώς, κάτσε να δούμε ποιος καπάρωσε ποιον.

Γενικά απεχθάνομαι τη δημοσιοϋπαλληλίστικη λογική του: ψάχνω να διεκδικήσω κάπου μια συγκεκριμένη καρέκλα κ αγκιστρώνομαι σε αυτήν με νύχια κ δόντια κ θα μου την πάρουν μαζί με το πτώμα μου. Δημόσιο για μένα ίσον βρίσκομαι σε εντεταλμένη υπηρεσία όπου με χρειαστούν. Κανέναν συνάδελφο δε θέλω να αδικήσω κ πότσο μάλλον αυτούς που έχουν σοβαρούς λόγους να κυνηγούν αποσπάσεις για προσωπικούς ας πούμε ή οικογενειακούς κλπ λόγους.

Απλά δε χρειάζεται να το παίζει κανείς ηλίθιος. Αφού γνωρίζω ότι στην περιοχή που βρίσκεται κανονικά το σχολικό «σκαμνάκι» μου δε χωράω να κάτσω, τι να κάνω κ γω; Να εκκρεμώ όπως πέρσι μέχρι 15 Σεπτέμβρη κ όπου με πάνε; Θα μπορούσα προφανώς να το κάνω κ αυτό –πέρσι πχ αυτό έγινε κ δεν έκατσε άσκημα το εναλλακτικό σκαμνάκι- αλλά φέτος κωλοφάρδεψα κι άλλο κ ήρθα σπίτι μου.

Κλείνω το post με την πραγματική αιτία της οργής μου. Συνήθως όταν με καπαρώνουνε με την καλή έννοια όσο να το πεις κ γω άνθρωπος είμαι, το φχαριστιέμαι.
Εδώ τι συνέβη; Αλλάξανε τα πράγματα από τότε που τα ξερα;

Ετικέτες ,

5 Comments:

Blogger Nobody

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

3/9/07 9:13 π.μ.  
Blogger Nobody

Ας ιδρύσουμε τώρα λοιπόν το νέο Σύλλογο Αδικημένων Καπ@@ροουντ

Αϊ ΣΑΚ
Γιου ΣΑΚ
Σιι ΣΑΚΣ
Χι ΣΑΚΣ

Αϊ Χεβ
Γιου Χεβ
Σιι Χεζ
Χι Χεζ

3/9/07 9:15 π.μ.  
Blogger loretta

Δε φτάνει που ήρθες στη ΝΑΣΑ, θέλεις να είσαι και μαζί με το φίλο σου. Και κάνεις και παράπονα για την ώρα προσέλευσης! (η οποία μου φαίνεται και ψιλοαργά για Δημόσιο).
Ε ρε κράξιμο που έχω να σου ρίξω φέτο...!

3/9/07 9:57 π.μ.  
Blogger Trilian

βρε τελικα μαθαμαι ποιος σε καπαρωσε; μπας και εχεις κρυφους θαυμαστας;

5/9/07 11:44 π.μ.  
Blogger isobel

@nobody: δευ χεζ;

@loretta: άσε με πουλάκι μου, είμαι σε απαλεψα από τη βαρεμάρα (ετοιμάζω ποστ με το everyday life της νέας δουλειάς)

@michalis: πολύ καλή η ιδέα σου, την έχω αξιοποιήσει δεόντος στη δουλειά

@trilian: όχι δε το μάθαμε ακόμα...δυστυχώς

5/9/07 2:01 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home