Απάλευτοι Α.Ε. (Μέρος 1ο)

Αυτή τη βδομάδα ξεκίνησε η νέα σχολική χρονιά στη νέα μου δουλειά: στη ΝΑΣΑ, η οποία δεν αποτελεί εκπαιδευτικό ίδρυμα όπως το Ματσατσούτσετς. Από το νέο μου πόστο διερευνώ συστηματικά νέους λόγους για τους οποίους αξίζει να γίνει κάποιος εκπαιδευτικός, γιατί οι παλιοί (Χριστούγεννα, Πάσχα, καλοκαιρινές διακοπές) δεν παίζουν πια. Δικαιούμαστε 1 μήνα κανονική άδεια όλο το χρόνο όπως όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι. [Λορέττα έσκασες χαμογελάκι ή μου φάνηκε;] Κάθε πρωί ξυπνώ στις 8 ακριβώς (με μεγάλο ζόρι, να σημειωθεί) κ σούρνωμαι μέχρι την proastiakos της γειτονιάς μου. Ευτυχώς τα δρομολόγια είναι φιξ κ τηρούνται. Η σύντομη διαδρομή μου με την proastiakos αποτελεί πραγματικά μια αξέχαστη εμπειρία ευρωπαικών προδιαγραφών. Μπαίνω κ βουλιάζω σε καρέκλα με το περιοδικό ή το φανζίν μου. Ελάχιστα αργότερα βέβαια πρέπει να αλλάξω σε ΗΣΑΠ όπου τα πράγματα είναι πιο the greek way. Εκεί προσέχεις φυσικά τι αγγίζεις, πού ακουμπάς κλπ. Στη δουλειά την πρώτη μέρα τα πράγματα ήταν πολύ χαλαρά. Όχι ότι έσφιξαν στη συνέχεια... Ουσιαστικά περάσαμε από μια τυπική συνέντευξη στο τμήμα προσωπικού. Εγώ επιχειρηματολόγησα ότι λόγω της ειδικότητάς μου (πύραυλος) θα καταφέρω να υπηρετήσω καλύτερα τον οργανισμό από το τμήμα στο οποίο εργάζεται ο φίλος Μ. Εκεί κοιτάξαν οι υπέυθυνοι τα χαρτιά τους, μου χαμογέλασαν λίγο πονηρά κ που είπαν πως κατά πάσα πιθανότηα από κάπου αλλού θα υπηρετήσω τελικά κ δικαιολογήθηκαν πως η ΝΑΣΑ τους πυράυλους σαν κ εμένα τους χρειάζεται σε όλα της σχεδόν τα τμήματα. Προσωπικά ερμήνευσα αυτή την ατάκα ως: Μα μανδάμ, στο τμήμα των πυραύλων πηγαίνουν τα πραγματικά βύσματα, όχι εσείς!




Τελικά επίλεξα το ωράριο 9 με 4:30. Σχεδόν όλοι οι άλλοι υπάλληλοι έχουν πάρει βέβαια το πρωινό, 7:30 με 15:00. Δεν ξέρω γιατί. Νομίζω πάντως πως στη δική μου περίπτωση είναι καλύτερα να πηγαίνω (κ να σχολάω) αργότερα κ για λόγους κοινωνικοποίησης, καθώς όλοι οι γνωστοί μου σχολάνε πιο αργά από μένα οπότε κανένα νόημα δε θα χε να μη μπορώ να πάω ένα σινεμά και να κλείνουν τα ματάκια μου από τις 10 το βράδυ. Πάντως, να την πω την αλήθεια μου, είναι ωραία που σχολάω και που είμαι στην Αθήνα. Λίαν συντόμως σκέφτομαι να προσθέσω κ δραστηριότητες στο πρόγραμμά μου μετά το σχόλασμα. Ίσως να ξεκινήσω να χορεύω κ γω κανά λατινικόν, ώστε να κινούμαι λίγο κ να σπάω κ πλάκα.