Eξωγήινοi της διπλανής πόρτας
Χθες το βράδυ με έπιασε μία ακατανίκητη επιθυμία να δω σινε-τρασούρα!
Πίστευα πως μετά την ειδησεογραφία της ημέρας, το χρειαζόμουν οπωσδήποτε για να ρθω στα ίσα μου, να στανιάρω...Χρειαζόμουν κ γω βλέπετε όπως κ κάθε αδαής κ αφελής Ευρωπαίος τη δόση μου από κίνδυνο που μόνο απ’ έξω μπορεί να έρθει όχι από μέσα, όπου όλοι ανεξαιρέτως είναι καλοί κ άγιοι...
Από δω το φερα από κει το φερα κ στο τέλος υπέκυψα!
Πήγα στο-ΠΟΛΕΜΟΤΩΓΚΟΣΜΩΝ!!!
Ουαου!!!
Πρέπει εδώ να σας προειδοποιήσω πως είμαι fan του Σπιλμπεργκ. Όλες του οι ταινίες πλην του Jurassic Park με άφησαν ικανοποιημένη από αρκετά έως πολύ...
Μ’αρέσουν ρε παιδάκι μου γενικά τα παραμύθια –που πιστεύω ότι είναι δυνατό σημείο του εν λόγω σκηνοθέτη- κ μάλιστα όταν έχουν δυσάρεστο τέλος-που δεν αποτελεί δυνατό του σημείο-, αυτό το happily ever after με ξενερώνει.
Μπορώ να πω πως κ χθες ότι αρχίζει ωραία τελειώνει με πόνο.
Πόνο ψυχής του θεατή εννοώ!
Κλασικά τώρα σκάσανε μύτη οι εξωγήινοι, έγινε της π$%%&#, κόσμος σκοτωνότανε, σφαγείο, πανικός κ στο τέλος, πανε στο Στίβεν οι υπεύθυνοι από τα στούντιος κ του λένε:
Κοίτα να δεις μεγάλε, 10 λεπτάκια μείνανε!
Μετά γιοκ το μπάτζετ!
Κοίτα λοιπόν να το μαζέψεις!
Εεε κ τι να κάνει ο φουκαράς, τα μάζεψε όπως όπως... άλλωστε δεν είναι κ συνηθισμένος να λειτουργεί... πτωχά ο άνθρωπος!
Οι σεναριακές τρύπες μόνο που δε μας ρούφηξαν κ μας...
Ήθελα να σταθώ όμως στον ξενερωτικό τρόπο με τον οποίο παρουσιάζονται στο σινεμά οι κατά καιρούς εξωγήινοι, δλδ άκρως ΑΝΘΡΩΠΟΜΟΡΦΟΙ. Δεν πρόκειται τώρα να μιλήσω για ψηφιακά κλπ εφφέ. Αλλού είναι το θέμα μου...
Δεν είναι τρομερά βολικό κ κυρίως εύπεπτο οι εξωγήινοι πάντα να έχουν κεφάλι με 1 ή 2 σπανίως περισσότερα μάτια, μύτη, στόμα, χεράκια από 2 κ πάνω όπως κ ποδαράκια κ ενίοτε ουρά;
Δε σας ακούγεται κ εσάς λογικό πως ο εξωγήινος που θα σκαγε μύτη στη γη θα είχε με αυξημένη πιθανότητα πολύ διαφορετική μοριακή δομή –τι λες τώρα;- από οποιοδήποτε γνωστό γήινο πλάσμα, με αποτέλεσμα η εξωτερική του μορφή να ναι κάτι εντελώς μα εντελώς πρωτόγνωρο που δε θα μοιάζει με τίποτα που να ξέρουμε;
Αν αναλογιστεί κανείς το ποσοστό των ορατών συχνοτήτων –βλέπε χρώματα- για το ανθρώπινο μάτι σε σχέση με το συνολικό πλήθος των συχνοτήτων που αντιλαμβανόμαστε με χίλιους 2 άλλους τρόπους, πότσο μεγάλη είναι κατά τη γνώμη σας η πιθανότητα να έσκαγαν εξωγήινοι στη γη κ να τους βλέπαμε κανονικότατα με γυμνό μάτι; Το ίδιο ισχύει κ για τη μεταξύ τους επικοινωνία κ την ακοή μας...
Μα που στα σκα@# πήγε η φαντασία των δημιουργών κινηματογράφου;
Την πάτησε το τρένο;
Κουράστηκα πια να βλέπω εξωγήινους... της διπλανής πόρτας!
Δάσκαλε, τι μας λέει η κινεζική φιλοσοφία για τους εξωγήινους;
Έσκασαν ποτέ μύτη εξωγήινοι στην... Κινεζία; Τι παίχτηκε;
μια ευγενική προσφορά του παραληρήματος και του/της isobel @ 5:03 μ.μ.
6 Comments:
Το έχω σκεφτεί κι εγώ αυτό και είμαι πολύ περίεργη να δω κάποια φορά να παρουσιάζονται οι εξωγήινοι με τελείως αντισυμβατική μορφή. Πάντως στο βιβλίο που το διαβάζω τώρα δεν τους περιγράφει ανθρωπόμορφους αλλά κάτι σε γιγάντιο γλυτσερό χταπόδι μεριά. Και πρέπει να σας πω φίλοι bloggers οτι αν και δεν είναι κάτι ιδιαίτερο που δεν έχουμε ξαναδιαβάσει - ξαναδεί, με έχει εντυπωσιάσει το γεγονός οτι γράφτηκε πριν απο 107 χρόνια. Τζίνιους αυτός ο Γουέλς.
Και στην ταινία, έφερναν λίγο σε χταποδάκι.
Μμμμ χταποδάκι με λεμονάκι από πάνω, για μεζέ παρέα με ουζάκι. Τι καλύτερο. Μιαμ.
Πάντως, από τη στιγμή που η ταινία του Σπίλμπεργκ βασίστηκε στο βιβλίο του H.G. Wells, δεν είχαν να σκεφτούν και πολλά. Μόνο τα εντυπωσιακά εφέ έφτιαξαν ουσιαστικά. Α, και το προσάρμοσαν λίγο στην αμερικανιά του.
Εγώ πάντως διασκέδασα πολύ περισσότερο με το εντυπωσιακό παιχνίδι Half Life 2, το οποίο επίσης πήρε ιδέες από τη νουβέλα του Wells, και για το οποίο μάλιστα θα υπάρχει και mod βασισμένο στον Wells. Good shit man!
Cthulhu from outer Space :)
Ο HG Wells πρέπει να είχε μεγάλη επορροή στον Lovecraft.
In "Call of Cthulhu," Lovecraft laid out the basics of his mythological conceit. He said that many millennia ago, the Old Ones came from other planets and took up residence on Earth. When the stars were wrong they could not live, so they vanished beneath the ocean or returned to their home worlds where they used telepathic powers to communicate with man. Central to Lovecraft's mythos, the Old Ones formed a cult and a religion which worshipped the aliens as gods. In the stories, the Old Ones hover half-way between pure extraterrestrial and true gods, as the plot requires. In his novel At the Mountains of Madness, he wrote that a species of the Old Ones created man to serve them, setting up man's first civilizations: Atlantis, Lemuria and Mu.
εγώ HG Wells δεν έχω διαβάσει, όμως έχω διαβάσει Lovecraft κ ένας από τους λόγους που μου άρεσε ήταν τόσο οι αναλυτικές του περιγραφές όσο κ η γενικότερη απόκοσμη ατμόσφαιρα που δημιουργούσαν, πχ διάβαζες τώρα περιγραφή 2 σελίδες για ένα πλάσμα, άγνωστες λέξεις δεν είχε, αλλά το τελικό αποτέλεσμα του πως ακριβώς ήταν τελικά αυτό το πλάσμα δε ήταν τίποτα που να υπάρχει σε αυτόν τον πλανήτη, ήταν κρύο, μυστήριο, φοβηχτερό κ απόκοσμο
κάτι τέτοιο λοιπόν θα ήθελα κ γω να δω οπτικοποιημένο, αλλά μάλλον θα αργήσω κ επειδή το hollywood δεν τα γουστάρει κ πολύ αυτά μάλλον θα γεράσω περιμένοντας
Δε σας ακούγεται κ εσάς λογικό πως ο εξωγήινος που θα σκαγε μύτη στη γη θα είχε με αυξημένη πιθανότητα πολύ διαφορετική μοριακή δομή –τι λες τώρα;- από οποιοδήποτε γνωστό γήινο πλάσμα, με αποτέλεσμα η εξωτερική του μορφή να ναι κάτι εντελώς μα εντελώς πρωτόγνωρο που δε θα μοιάζει με τίποτα που να ξέρουμε;
Ε ναι. Επίσης το φεγγάρι είναι 4 φορές μικρότερο απ' ό,τι φαίνεται σε ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ταινία του Χόλυγουντ και οι πραγματικοί μπάτσοι είναι πάντοτε κακοί, κοιλαράδες και με μηδενικό χιούμορ.
Τι να κάνουμε, το κάθε μέσο έχει τα όριά του και τους νόμους του.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home