Δώστε μου κ εμένα ένα βραβείο

Προσφάτως ένας φίλος μου άνοιξε τα μάτια κ μου μίλησε για τα Stella Awards. Μήπως τα ξέρετε;

Είναι βραβεία που δίνονται στην Αμερική –φυσικά- στους ανθρώπους εκείνους που κέρδισαν υπέρογκα ποσά κατόπιν μήνυσης που άσκησαν για πραγματικά αδιανόητους λόγους. Διαβάστε κ θα καταλάβετε το point...
Επισημαίνω απλώς ότι μηνύσεις όντως ασκήθηκαν κ επιδικάστηκαν κ τα ποσά που αναφέρονται όντως καταβλήθηκαν στους ενάγοντες.

Διαβάζετε ποτέ τις οδηγίες στο manual όταν αγοράζετε ένα καινούριο ηλεκτρονικό λαλάκι; Δεν έτυχε ποτέ να διασκεδάσετε με κάποια ξεκούδουνη οδηγία ο λόγος τοποθέτησης της οποίας στο κείμενο απλά δεν είναι προφανής;
Εδώ ακριβώς βρίσκεται το πάτημά μας...

Παραδείγματα βγαλμένα μέσα απ’ τα manual

[Σε φούρνους μικροκυμάτων]

Απαγορεύεται ρητά η τοποθέτηση μικρών ζώων (γάτες, σκύλοι, ψάρια, πουλιά, ποντίκια κλπ.) μέσα στο φούρνο ενώ αυτά είναι ακόμα ζωντανά.

Ιστορική Αναδρομή
Η συγκεκριμένη οδηγία απουσίαζε από τα πρώτα manuals για φούρνους μικροκυμάτων με αποτέλεσμα οι αντίστοιχες εταιρείες να καταβάλλουν τεράστια ποσά σε μηνυτές.

[Σε θερμόμετρα]

Δεν συνίσταται η χρήση από το στόμα αμέσως μετά την πρωκτική χρήση -ευτυχώς γιατί στο παρατσάκ να μπερδευτώ, lol!!!

Παραδείγματα βγαλμένα μέσα απ’ τη ζωή

Prix d' excellence #1

Ένας τύπος λέει κέρδισε πολλά λεφτά επειδή πηγαίνοντας να ληστέψει ένα σπίτι -του οποίου οι ιδιοκτήτες έλειπαν για αρκετό καιρό- βρέθηκε εξαιτίας κάποιων κακών συγκυριών παγιδευμένος μέσα στο ξένο σπίτι χωρίς δυνατότητα εξόδου -πόρτες κ παράθυρα που έκλειναν αυτόματα κ ήταν κ αθραυστα- με αποτέλεσμα να αναγκαστεί για αρκετές ημέρες να επιβιώσει καταναλώνοντας μόλις μία κούτα Pepsi και γατοτροφή (μπορεί να ήταν σκυλοτροφή, δεν το θυμάμαι καλά).

Κ έρχεται η σειρά μας φίλες κ φίλοι αυτού του blog να αναρωτηθούμε...

Μήπως η πραγματικότητα κάτι προσπαθεί να μας πει;
Μήπως υπάρχει κάπου καλά κρυμμένο ένα βραβείο κ για μας αλλά δεν το έχουμε πάρει πρέφα;
Μήπως κάποιες από τις κακουχίες της ζωής μας επιδέχονται δικαστική διερεύνηση κ αγώνα;
Για ψαχτείτε όλοι σας παρακαλώ... γιατί η ευκαιρία μας χτυπά την πόρτα αλλά εμείς ακόμα... κοιτάμε το... δάχτυλο!!!