Στην εποχή του σκυλιού κ του μετάλλου

Φίλες κ φίλοι μετά την εποχή των δεινοσαύρων (ιουρασική), την εποχή του λίθου, την εποχή του χαλκού κ ποικίλλες ακόμα εποχές διανύουμε στη χώρα μας την εποχή του σκυλιού κ του μετάλλου.

Ειδικά το ζήτημα της εποχής του σκυλιού μπορώ κάπως μέσα μου να το δικαιολογήσω. Η χώρα μας πάντοτε άλλωστε ακροβατούσε μεταξύ δύσης κ ανατολής – για την ακρίβεια επιλέγουμε τη μία ή την άλλη κατεύθυνση ανάλογα με το τι μας συμφέρει καλύτερα, ωστόσο στα μουσικά ζητήματα που είναι καθαρά ζητήματα πολιτιστικού επιπέδου κ αισθητικής τα πράγματα είναι παραπάνω απο ξεκάθαρα! Είναι εξώφθαλμα!

Όλα αυτά χωρίς φυσικά να παραβλέψουμε στιγμή το ζήτημα της εμπορευματοποίησης της μουσικής από τις δισκογραφικές από όπου σε μεγάλο βαθμό ξεκινά κ προωθείται όλη αυτή η εμετική σκυλο-ποπ νοοτροπία...

Ρε παίδες ειλικρινά κουράστηκα να βλέπω στο mute άγνωστες τραγουδιάρες κ τραγουδιάρηδες σε videoclips απολύτως τρέντικα ντυμένους κ βαμμένους κ απλά να μην τολμώ να ανοίξω τον ήχο! Όλη αυτή η γενιά των τραγουδιστών τύπου Τσαλίκης, Γιαγκούση κλπ σκυλολόι δε θέλω να πιστέυω ότι έχουν οπαδούς, μπορώ να αλλάξω χώρα τώρα;

Μια απορία από την επικαιρότητα. Αυτό το παλικάρι ο Σαρπέι τονε λένε Σαρπέλ δεν είμαι σίγουρη, τι εθνικότητας είναι; Ποια είναι αυτή η ξένη γλώσσα στην οποία κ «τραγουδάει» κ γιατί να το κάνει αυτό; Σε ποιον πιστεύει ο ίδιος ή η δισκογραφική του ότι αυτό το πράγμα μπορεί να αρέσει;

Κρατώ το διαβατήριό μου ανά χείρας...κ συνεχίζω...

Κ καλά η εποχή του σκυλιού –είναι στη φύση του Έλληνα- η εποχή του μετάλλου τι σας λέει;
Ποιος είναι κατά τη γνώμη σας ο λόγος που με τόση πόρωση είναι ο Έλληνας μέταλλο;
Κανείς σε αυτό δε μπορεί να με αμφισβητήσει, τα νούμερα μιλούν από μόνα τους κ είναι συντριπτικά.
Δείτε όλα τα φεστιβάλ.
Δείτε τι κόσμο μαζεύουν πχ οι Sabbath και τι κόσμο μαζεύουν o Moby, ο Manson και οι Chemical Brothers μαζί!
Μπορεί κάποιος σας παρακαλώ να μου το εξηγήσει αυτο;

Τις τελευταίες εβδομάδες παρακολουθώ ανελιπώς με καθαρά κοινωνιολογικό ενδιαφέρον τη metal εκπομπή αυτού του τύπου του Χάκου στο γνωστό «μουσικό» τηλεοπτικό κανάλι –άσε μην αρχίσω τώρα κ με αυτούς!

Τι τυπάκια είναι αυτά; Καλά ο Χάκος μια χαρά σε σχέση με το μέσο μέταλλο, συζητήσιμος με γνώση κ λογικά επιχειρήματα με τα όλα του.
Ιδού συνοπτικά η γνώση που απεκόμισα...

Στάνταρ στοιχεία στα metal videoclips

Γκόμενες

Είναι 2 ειδών κ κατά κανόνα δεν πάνε μαζί δλδ βλέπεις ή το ένα ή το άλλο:

Άσπιλη παρθένα, κατάχλωμη, ξανθιά που φορά ξεθωριασμένο νυχτικό, έχει λιποθυμικές τάσεις ή είναι φρικαρισμένη, τρομαγμένη κ συνδυάζεται με αρσενική περσόνα τύπου μπαμπούλας, διάβολος (συνήθως πρόκειται για το frontman της μπάντας) κλπ ή...

Σεξοπορνοδιαστροφική γκόμενα –εδώ εμφανίζονται κατά μικρές ομάδες των 2-3 στο πλήθος- που μπαλαμουτιάζεται με μελη της μπάντας ή απλά με τις φίλες της κ φυσικά εμφανίζεται ως στριπτιντζού σε μπαρ ή κλαμπ (λεπτομέρειες όπως το παλούκι κρίνονται απαραίτητες). Φορούν πάντοτε high heels κ ντύνονται με τα απολύτως απαραίτητα χωρίς να αφήνουν πολλά στη φαντασία με ιδιαίτερη προτίμηση σε βινύλ εσώρουχα, μαύρα ή κόκκινα, ζαρτιέρες...
Συνήθη αξεσουάρ: μαστίγια, καμτσίκια, γάντια κλπ

Θεματολογία

Τα βιντεοκλίπ είναι άλλοτε «ρεαλιστικά», παρουσιάζουν δλδ τη μπάντα κατηφέστατη κ δυστυχισμένη να τα δίνει όλα επί σκηνής σε συνδυασμό με κάποια τραγωδία που καταλήγει σε μακελιό, κηδεία κ τα συναφή ή...

Εντελώς ΜΗ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΟ, με άσπιλη παρθένα-μπαμπούλα ή epic μυθολογία με θεούς, τέρατα, ήρωες κ φυσικά ανυπεράσπιστα θύματα που δίνουν απλόχερα τη ζωή τους προκειμένου κάπου στο 2ο ρεφραίν να λάβουν χώρα οι απαραίτητες αιματοχυσίες ή ατμόσφαιρα horror movie με φρικό-κούκλες σε κάποιο πάρτυ, λούνα παρκ ή τσίρκο όπου η εκδρομή του ανυπεράσπιστου θηλυκού γένους θύματος έχει ξεκινήσει απολύτως σαν να μη συμβαίνει κάτι περίεργο...

Μουσική

Στο 20% των περιπτώσεων το τραγούδι είναι κατά κύριο λόγο συγκρατημένο σα metal μπαλάντα από την αρχή μέχρι κ το τέλος του με σύντομα κάφρικα κιθαριστικά κυρίως ξεσπάσματα-crescento των 20-25 δευτερολέπτων όμως...

Στο 80% των περιπτώσεων το τραγούδι ξεκινά-συνεχίζει κ τελειώνει ως καφρίλα με κυρίαρχη στα φωνητικά την παρουσία του μπαμπούλα με μια μικρή αλλαγή 10 δευτερολέπτων–στο ευαίσθητό του- γιατί άλλωστε το μέταλλο έχει μια αθώα, εύθραυστη κ τρυφερή καρδιά μικρού παιδιού...

Φυσικά όλα αυτά τα ακούει κ τα βλέπει μόνο ο αδαής κ άσχετος με το είδος ακροατής, γιατί αν ακούσει κανείς προσεκτικά την ανάλυση του Χάκου κ των κατά καιρούς προσκεκλιμένων του στο panel θα διαπιστώσει ότι οι παρεβρισκόμενοι διακρίνουν τεράστια μουσική ποικιλλία κ πολυσυλλεκτικότητα στο εν λόγω άκουσμα!!!

Τέλος θα ήθελα να σταθώ στο respect που τρέφω προς τους metal καλλιτέχνες για τη σεμνότητα κ τη σοβαρότητα που στη μεγάλη πλειοψηφία τους διακατέχει. Βλέπεις έναν κιθαρίστα να μιλά με γεγονότα, αριθμούς κ ονόματα σεμνά κ ταπεινά δείχνοντας ότι έχει βαθειά γνώση του αντικειμένου χωρίς πολλές φαμφάρες κ υπερβολές –απλά τα παλικάρια ακολουθούν τα καθιερωμένα ενδυματολογικά κλπ metal κλισέ- κ μετά συνειδοτοποιείς ότι ο άνθρωπος που μιλά δεν έιναι κανάς τυχαίος άλλα κάποιος θρύλος της σκηνής αυτής κ σκέφτεσαι...
Πόσοι κ πόσοι άγνωστοι στο ευρύ κοινό εναλλακτικοί καλλιτέχνες είναι γελοίοι κ ψωνάρες με απίστευτα εκνευριστικό attitude του τύπου εγώ είμαι κ άλλος κανένας κ αξίζουν τρομερό βρωμόξυλο όταν καλούνται να μιλήσουν για τα... κατορθώματά τους σε συνέντευξη;

Πριν σηκωθώ κ αποδημήσω από τη χώρα τούτη σας αφήνω με 2 γλυκά φιλία + ένα μικρό παράπονο. Στην εκπομπή του Χάκου είδα videoclip συναυλιών με την επιγραφή “live in Athens” από όλα τα μεγάλα ονόματα της metal σκηνης;

Εμείς λοιπόν που δεν ακούμε ούτε σκυλέ ούτε metal πότε θα το καταφέρουμε αυτό; Εεε;

Υ.Γ. Αλήθεια, το Χάκος από που βγαίνει;