Μυρμήγκι Project (Mέρος 1ο)

Στα μέρη μου εκεί στο Ματσατσούτσετς αν εξαιρέσουμε τη σπιτονοικοκυρά, τους racing μαθητές και τους συναδέλφους, λιγοστές είναι οι επαφές μου με τον έξω κόσμο και για τον ίδιο λόγο λιγοστές είναι κ οι γνωριμίες μου με το ντόπιο στοιχείο. Ωστότσο, στις ελάχιστες περιπτώσεις όπου συνέβη η εξαίρεση το αποτέλεσμα με δικαίωσε.

Γνωρίσαμε λοιπόν τον Α. ο οποίος από μικρός λέει είχε μια ιδιαίτερη σχέση με τα θέμα «Ζώα». Αρχικά ήταν απλά περίεργος. Στην τρυφερή ηλικία των 5 συναντήσανε λέει με το μεγαλύτερο αδερφό του φίδι (ολοζώντανο) στο δρόμο κ ενώ ο μεγάλος έτρεχε να φύγει, ο μικρός έτρεχε προς την αντίθετη, για να ΔΕΙ. Στη συνέχεια τα χρησιμοποιούσε ως πειραματόζωα (κατά βάση τα βασάνιζε, ας αφήσουμε τα σάπια). Έκανε εγχειρήσεις ανοιχτής καρδιάς, στομάχου κ δε συμμαζεύεται σε βατράχια, ορθοπεδικές εγχειρήσεις με μπαλντά σε τραυματισμένα θαλασσοπούλια κλπ. Επίσης σούταρε από πλαγιά χελώνες κόντρα σε μαντρότοιχο δοκιμάζοντας την αντοχή του καυκάλου τους.

Κι αν όλα αυτά σας φαίνονται αξιοπερίεργα πρέπει να σας πω πως ο εν λόγω εξελίχθηκε σε προσωπικότητα που δεν δείχνει εμφανή σημεία ψυχοπάθειας. Όσον αφορά στα ζώα εξακολουθεί να τα αγαπά και να ενδιαφέρεται για αυτά με έναν τρόπο δικό του, λίγο διαφορετικό ίσως από αυτόν του μέσου αναγνώστη.

Την περίοδο αυτή μου αποκάλυψε πως του έκαναν δώρο από Αγγλία ένα διαφανές δοχείο με υγρό ζελέ, μέσα στο οποίο μπορούν να ζήσουνε με ασφάλεια έως 25 ζωντανά μυρμήγκια τα οποία σκάβουν ο ζελέ ανοίγοντας διαδρόμους από κ προς τη φωλιά τους κ παράλληλα τρέφονται με αυτό. Το συγκεκριμένο ζελέ δεν είναι δα κανά τυχαίο. Κατασκευάστηκε από επιστήμονες της NASA παρακαλώ, προκειμένου να διεξαχθούν πειράματα με μυρμήγκια στο φεγγάρι. Λίγο μόλις καιρό αργότερα, το μίγμα αποδείχτηκε πως είχε γκραν σουξέ με αποτέλεσμα να επιχειρηθεί και η εμπορική του αξιοποίηση! Αμ πώς!!!

Κ ποιος άραγε θα ήταν ο καταλληλότερος πελάτης για ένα τέτοιο προιόν; Ο Α σας πληροφορώ πως απέκτησε το δοχείο αλλά δε βιάστηκε. Πήρε το χρόνο του και το ΣΚΕΦΤΗΚΕ.

Δεν ήθελε απλά να βγει στο δρόμο να συναντήσει τα πρώτα τυχάρπαστα μυρμήγκια, να τα χώσει μέσα και να κάτσει να τα κοιτά σα χάνος. Η παρατήρηση έπρεπε να είναι μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου. Ζητείται ΟΡΑΜΑ!!!

Οπότε το δοχείο σκονιζότανε, μέχρι που ο Α πέτυχε τυχαία* στον κήπο του μια μυρμηγκομάνα (μυρμήγκι βασίλισσα) να συνουσιάζεται με ένα τυχάρπαστο μυρμήγκι. Ο Α περίμενε υπομονετικά –έκανε κ το μπανιστήρι του- να σταματήσουνε τα όργανα κ στη συνέχεια άρπαξε τη βασίλισσα κ την έχωσε στο δοχείο.

Τις πρώτες μέρες λέει η βασίλισσα ήτανε κάπως ανήσυχη. Προσαρμοζότανε. Εσκαβε αργά αλλά σταθερά κάποια τούνελ, μετακινούνταν και έτρωγε. Αυτό όμως δεν κράτησε πολύ. Οι μετακινήσεις σταδιακά μειώθηκαν, το ίδιο κ η ενεργητικότητά της. Η βασίλισσα αποσύρθηκε στα ιδιαίτερα διαμερίσματά της στον πάτο του κουτιού κ άραξε σχετικά ανόρεκτη για κανά 2μηνο. Τίποτα δε συνέβαινε. Τίποτα δε συντάραζε την ησυχία της.

Ο Α άρχισε να ανησυχεί.
Πόσο ζούνε τα μυρμήγκια;
Μήπως πήγαινε για ψόφο η υψηλοτάτη;
Μήπως δεν της άρεσε το φαί;
Μήπως ήτανε πρόβλημα περιβάλλοντος;
Μήπως ο επιβήτορας έριξε άσφαιρα;
Άλλωστε ο μοναδικός προορισμός μιας μυρμηγκοβασίλισσας στο μάταιο τούτο κόσμο δεν είναι παρά να… ΓΕΝΝΑΕΙ!!!
Ο Α διστακτικά πήρε την απόφαση να της βρει παρέα. Βγήκε λοιπόν στον κήπο και συγκέντρωσε λέει πάλι τυχαία* καμιά 10αριά μυρμηγκάκια (τα αρσενικά είναι πολύ μικρότερα σε μέγεθος κ επίσης δεν έχουνε φτερά) που στο χρωματισμό έμοιαζαν με τη βασίλισσα κ τα έχωσε μέσα. Αυτή δεν έχασε χρόνο. Βγήκε από το καβούκι της στο διάδρομο και υπέδειξε στο δυνατό φύλο την πραγματική του θέση. Άρχισε να τους επιτίθεται. Αυτά σταδιακά υποχωρούσαν προς την έξοδο.

Στο τέλος του διαδρόμου προφανώς συνάντησαν αδιέξοδο γιατί ο Α είχε βάλει το βούλωμα του δοχείου. Εκεί τα άτυχα και ανίσχυρα μυρμήγκια ένα-προς-ένα διαμελίστηκαν!!! Μετά τους μυρμηγκικούς πολέμους, ο Α απομάκρυνε ότι απέμεινε από τις σoρούς με τσιμπιδάκι για να αποφευχθεί ο κίνδυνος μόλυνσης στο δοχείο –το έλεγαν κ οι οδηγίες- κ απογοητευμένος παρακολούθησε τη νικήτρια-βασίλισσα να ξανα-αποσύρεται στα ιδιαίτερα.

Απογοητεύτηκε σφόδρα με τα γεγονότα (έτσι παθαίνει η ανθρωπότητα μετά από ένα μεγάλο πόλεμο) και περίμενε πότε θα πεθάνει. Αυτή παρέμενε ακίνητη και σιωπηλή όπως πάντα. Αυτό όμως δεν κράτησε πολύ…

(to be continued)

* τα τυχαία γεγονότα όσον αφορά τον Α και τα Ζώα είναι μια έκφανση της τυχαιότητας πολύ διαφορετική από ότι φαντάζεται ο μέσος φιλόζωος, κάτι σαν το γνωστό κουμπί στο Γυρίζοντας το Γαλαξία με Ωτοστοπ για όσους γνωρίζουν, για όσους πάλι όχι ευκαιρία να μάθουν!