Γιατί το ποτήρι είναι μισοάδειο

Χρόνια ακούω αυτή τη μαλ@#$%:
«Όταν βλέπεις το ποτήρι μισογεμάτο είσαι αισιόδοξος άνθρωπος (τουτέστιν όλα θα σου πάνε καλά, θα έχεις καλό φενγκ σούι και καλό κρεβάτι) ενώ όταν το βλέπεις μισοάδειο είσαι απαισιόδοξος (τουτέστιν είσαι μίζερος, καρμιρούλης και θα κακο@#$ιέσαι μια ζωή)».
Ε όχι λοιπόν κύριοι, ανέκαθεν διαφωνούσα και να το γιατί:

Σκηνή πρώτη

Παίρνω ένα ποτήρι από το ντουλάπι, ανοίγω το ψυγείο και βγάζω ένα μπουκάλι νερό / γάλα / κοακόλα / γκαζόζα ή ότι άλλο. Ανοίγω το μπουκάλι και γεμίζω το ποτήρι. Υπάρχει ποτέ περίπτωση να το γεμίσω μέχρι τη μέση; Για ποιο λόγο; Δεν υπάρχει περίπτωση. Τα μόνα ενδεχόμενα που μπορώ να φανταστώ είναι:

1. Τελείωσε το γάλα / νερό κτλ. Ανοίγω ένα δεύτερο μπουκάλι και συμπληρώνω. Αν δεν έχω άλλο ε τότε ναι πέσαμε στην περίπτωση «μισογεμάτο ποτήρι» το οποίο κιόλας δείχνει ότι είμαστε ξεχασιάρηδες γιατί δεν πήραμε γάλα και ξεμείναμε.

2. Δεν είμαι σίγουρος αν θέλω πιω ολόκληρο ποτήρι οπότε δεν το γεμίζω όλο για να μην πετάξω το περισσευούμενο. Αν δε έχει κοακόλα θα ξεθυμάνει κιόλας και είναι σίγουρα για πέταμα. Ε όχι αγάπη μου, τότε είσαι καρμίρης και δε χρειάζονται τα ποτήρια για να στο πουν, θα ζήσεις για πάντα δυστυχισμένος.

Σκηνή δεύτερη

Βλέπω πάνω στο τραπέζι ένα ποτήρι με περιεχόμενο μέχρι τη μέση. Υποθέτω ότι κάποιος ήπιε και το παράτησε εκεί, άρα το ποτήρι είναι μισοάδειο. End of story, I rest my case, δεν παίζει άλλη περίπτωση, τεεεεεελος..

Τα ποτήρια τα γεμίζουμε μέχρι πάνω γιατί είμαστε κιμπάρηδες και τα παρατάμε μισοάδεια γιατί έτσι γουστάρουμε.