Παραλήρημα

Σάββατο, Δεκεμβρίου 24, 2005

η νύφη...ψόφησε

η isobel όμως όχι φίλες κ φίλοι bloggers
κάνω δυναμικό comeback στις γιορτές των χριστουγέννων κ θα σας πω για όλους κ για όλα!!!

χρόνια πολλά σε όλους και φυσικά "καλά να σας...μπει"

οι 2 τελευταίες εβδομάδες για εμένα ήταν απολύτως αποκαλυπτικές κ ίσως και να μου χρειαζόταν λιγάκι να πέσουν οι μάσκες και τα προσωπεία τόσο από πλευράς συναδέλφων όσο και από πλευράς των ίδιων των μαθητών μου... δε πειράζει που στενοχωρέθηκα γιατί τώρα πραγματικά ξέρω τι μου γίνεται κ ποιος είναι ποιος εκεί πέρα μέσα

αυτά όμως θα σας τα πω σιγά σιγά
χθες πήγα στη νύφη όμως δεν ξετρελάθηκα :-(
γιατί; εγώ έχω γνήσια παιδική ψυχή, όλα τα παραμυθάκια με αρέσουνε, κ ο Τιμ Μπάρτον γενικά με αρέσει ακόμα κ ο Σπίλμπεργκ εν γένει με αρέσει
εδω δας τι έφταιξε;
μπορω να εστιάσω τις ενστάσεις μου στο σενάριο
ας πούμε η λεπτομέρεια με τον ανταγωνιστή γαμπρό της ζωντανής νύφης που -ω οποία σύφτωσις γνώριζε κ την ψόφια ένα φεγγάρι- ήτανε totally αμερικανιά και totally προβλέψιμη
ΗΜΑΡΤΟΝ τιμ, σε έχω για καλύτερα εσένα
γενικά νομίζω επίσης πως η θλιμμένη ιστορία της ψόφιας νύφης θα μπορούσε να είναι πιο σφιχτή και πιο ενδιαφέρουσα

τέλος θέλω να κράξω κ λίγο τους αιθουσάρχες που επιλέγουν να παίζουν ταινίες με μουσική χωρίς να διαθέτουν το κατάλληλο ηχοσύστημα!!! γιατί κύριος; το κλασικό με τον καραμήτρο το ξέρετε;
εγώ θα το πω κ χε$%^&*: εκεί στο άστρον-λίπτον που είδα εγώ τη νύφη,ο ήχος sucked!!!

θα κλείσω το πρώτο μου αυτό εορταστικό post με 2 ντελιριακά μεν απολύτως πραγματικά δε θανατερά περιστατικά που έλαβαν χώρα στη γειτονιά μου στην αθήνα

-1-
κατά μήκος του ίδιου δρόμου ζουν στη μία μεριά ένας οικογενειάρχης που πεθαίνει κ δίπλα κολλητά ένας ελαφρώς round the bend (κοινώς έχει κόψει πέρα) κ ακριβώς στο απέναντι πεζοδρόμιο ένας γιατρός με την οικογένειά του
πεθαίνει λοιπόν ο οικογενειάρχης κ βγαίνει η οικκογένειά του εμφανώς σοκαρισμένη κ πακετωμένη στο μπαλκόνι όπου περιμένουν τα κοράκια να παραλάβουν το μακαρίτη από το σπίτι με δάκρυα στα μάτια,
η υπόλοιπη γειτονιά κλασικά βγαίνουν όλοι στα δικά τους μπαλκόνια άλλοι σοκαρισμένοι να συμπαρασταθούν στην οικογένεια του θανόντα (η οικογένεια του γιατρού) κ άλλοι (guess who?) απλά από μακάβρια περιέργεια κάνουν χάζι κ διασκεδάζουν με τα τεκταινόμενα -καταγράφοντας στη βάση δεδομένων ποιο μέλος της οικογένειας έκλαιγε κ πότσο με μετρητή βροχόπτωσης (1 point), ποιος φώναζε/ούρλιαζε (2 points), ποιος λιποθύμισε (12 points).
την ώρα λοιπόν που φτάνει η νεκροφόρα φωνάζει ο τρελός στο γιατρό μπροστά στην έκπληκτη οικογένεια:
-δόκτωρα; δόκτωρα;
-τι θες;
-ο χοντρός...ξεπέζεψε!!!


-2-
o ιδιοκτήτης του γραφείου τελετών της προηγούμενης ιστορίας πά να πιει ένα καφέ ο άνθρωπος στην πλατεία της περιοχής σε κλασικό καφενείο με τραπεζακια έξω στο πλακόστρωτο δίπλα στο σιντριβάνι.
ιδιοκτήτης ανταγωνιστικού καφενείου με τραπεζάκια επίσης στην πλατεία τον βλέπει κ φωνάζει ενώπιον όλων των παρευρισκομένων:
-κορακι; ε κοράκι;
ο άλλος τον αγνοει επειδικτικά αλλά ο πλατειάρχης δε μασά μία κ επαναμβάνει πιο δυνατά
-κορακι; ε κοράκι;
ο άλλος λοιπόν κρανιώνει κ δηλώνει υπεύθυνα
- εγώ εσένανε μια μέρα, θα σε ΝΤΥΣΩ!!!

Ετικέτες ,

6 Comments:

Blogger Tyler Durden

'...θα σε ΝΤΥΣΩ!!!'

hahaahah.

24/12/05 6:11 μ.μ.  
Blogger Tyler Durden

although its fuckin creepy.

24/12/05 6:13 μ.μ.  
Blogger loretta

Έλα βρε ιζομπέλα μου έλειψες καμάρι μου, έμαθα για τους κακό χρόνο να χουν μαθητές σου και αυτά που σου κάνουν, θα έρθω να τους ντουβρουντζιάσω και να τους τσατσαλιάσω όλους που σε στεναχωρούν. Θέλω δυναμική παρουσία τώρα τα Χριστούγεννα.

24/12/05 9:01 μ.μ.  
Blogger CD

emena mu arese re gmt..isws na itan kai o ekswstis tou attikon?!je sais pas

27/12/05 6:39 μ.μ.  
Blogger noooneeee

Ο εξώστης του Αττικόν πρέπει να είναι το καλύτερο μέρος για σινεμά ever.

(disclaimer: Δεν έχω πάει ποτέ στις VIP αίθουσες των μούλτιπλεξ. Και μάλλον, ούτε πρόκειται ποτέ).

Οσο για αυτό το σχόλιο από Μαστερ Λι μου μπάι.... Πολύ εύστοχο, δεν το είχα παρατηρήσει. Πραγματικά δηλαδή, όταν ζούμε, τρέμουμε τη στιγμή του θανάτου, και ζούμε μια μιζέρια και μία στενοχώρια. Ενώ όταν πεθαίνουμε, πίνουμε μπύρες και διασκεδάζουμε, ιδίως κάθε φορά που έρχεται ένας καινούριος! Πολύ ενδιαφέρουσα αντίθεση.

28/12/05 2:40 μ.μ.  
Blogger schottkey

Τι να πει κι η νύφη του Burton μπροστά στο κοράκι της ιστορίας σας isobel.

Ντύσε με να αλλάξω 'θάφτη.

29/12/05 9:50 π.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home