Ονειροκρίτης 2/12 - Οι φανταρογκόμενες

Το Σ-Κ που μας πέρασε ξεκινήσαμε μαζί με όλους τους νεοδιόριστους συναδέλφους μας μετά τη δουλειά να παρακολουθούμε ένα υποχρεωτικο -δλδ με απουσιολογιο κ απουσίες- επιμορφωτικό σεμινάριο. Το τι διαδραματίστηκε εκεί θα σας το γράψω σύντομα. Ήμουν τόσο ξενερωμένη στην ιδέα που να τι είδα ένα βράδυ πριν πάω.

Βγήκε λέει ένας νέος νόμος σύμφωνα με τον οποίο έπρεπε όλες οι γυναίκες να παν στρατό άμεσα θελανε δε θέλανε. Μας γραπώσανε λοιπόν όλες ένα πρωί από τις δουλειές μας κάτι κουστουμαρισμένοι, μας έχωσαν στα στάγερ κ μας πήγαν στα στρατόπεδα. Οι χώροι αυτοί ουδεμία σχέση δεν είχαν με τα παραδοσιακά στρατόπεδα. Ήταν για την ακρίβεια σα τεράστιους ξενώνες με κρεβατάκια-κουκέτες πάνω κάτω όπου είχαν φτάσει ήδη άπειρες στο πλήθος γκόμενες -το όνειρο του φαντάρου- άλλες ξενερωμένες, άλλες στραβωμένες να γκρινιάζουν, άλλες να μιλούν στα κινητό, να γελάν, να κλαίνε, καμμία πάντως δεν ήταν χαρούμενη. Μερικές μάλιστα έιχαν κολλήσει αφισσάκια στον τοίχο, ενώ καλά καλά ακόμα δεν είχαν φτάσει. Ενδυματολογικά επικρατούσε ποικιλία -καμμία σχέση με χακί- κυρίως φορούσαμε πιζάμες...

Όταν έφτασα στον κοιτώνα ήμουν σχεδόν πανικόβλητη με τη νέα αλλαγή στη ζωή μου κ για το πως θα επιβίωνα κ άρχισα εναγωνίως να αναζητώ την αδερφή μου -γιατί κ αυτή στάνταρ θα υπηρετούσε- ή τουλάχιστον καμμία φίλη. Δυστυχώς συναντούσα μόνο άγνωστες φάτσες ή μακρινές γνωστές όπου δεν άνοιγα παρτίδες.

Το ασύλληπτο touch αυτού του δωματίου ήταν ο τοίχος του. Έχετε δει ποτέ στο σινεμά κυρίως σε αστυνομικές ταινίες ή σήριαλ εκεί που ο μπάτσος ανακρίνει τον στριμωγμένο κακοποιό στο μπουντρούμι ενώ οι υπόλοιποι μπάτσοι -κ συνήθως μαζί κ ο βασικός προστατευόμενος μάρτυρας- βλέπουν κρυφά τι διαδραματίζεται μέσω παραθύρου στον πίσω τοίχο που στο επίμαχο δωμάτιο καταλήγει σε ψευτο-καθρέφτη;

Ε λοιπόν είδα πως ο κοιτώνας είχε ένα τέτοιο τεράστιο παράθυρο όπου βλέπαμε ένα γιγαντιαίο (gargantual είναι η κατάλληλη λέξη) σουπερ-μάρκετ γεμάτο πανικόβλητο κόσμο με τα καρότσια του ξεχειλισμένα να ψωνίζει!!! Το είχαν βάλει εκεί για να μην πάθουμε αμόκ λόγω συνδρόμου στέρησης στην υπερκατανάλωση καθ' όλη τη διάρκεια της θητείας μας!!!! ΗΜΑΡΤΟΝ

Στη συνέχεια θυμάμαι σκηνές από τη βασική μου εκπαίδευση σε στίβους μάχης αποτελούμενους από φοβηχτερές ανεμόσκαλες άλλες μεταλλικές άλλες με σκοινί που ανέβαιναν σε τεράστια ύψη, έστριβαν κ κινούνταν αυτόματα μεν αλλά ακανόνιστα κ στο τέλος τους πήδαγες στο κενό -μερικές φορές κ με δεμένα τα μάτια- κ κατέληγες σε σκάμμα με άμμο. Παραδόξως όλες οι υπόλοιπες φανταρογκόμενες τα καταφέρναν αρκετά καλά σε όλα αυτά χωρίς άγχος ή τραυματισμούς, αλλά εμένα με έπιασε το υψοφοβικό μου κ είχα σκατοτρομάξει.

Αφήστε με να κοινηθώ, νυστάζω...