Επιχείρηση Βούδα & Πέστη

Για κάποιο λόγο νοιώθω τύψεις. Νοιώθω σα να σω κάνει μια τεράστια κοτσάνα. Ε ναι λοιπόν το ομολογώ: ΛΥΠΑΜΑΙ ΤΟΤΣΟ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΓΡΑΨΕΙ ΤΟΤΣΕΣ ΜΕΡΕΣ!!!
Αναγνωρίστε μου όμως ένα ελαφρυντικό!!! Ίσως κ περισσότερα από ένα!!! Διανύω μια φάση culture -κ όχι μόνο- shock προσαρμογής στη νέα μου ζωή με ό,τι αυτή συνεπάγεται.

Στη Βούδα κ στην Πέστη μην πάτε! Μαλ@#$% μέρος. Τίποτα δεν έχει. Εγώ δεν το συστήνω. Θα σας τα πω αναλυτικά.

Αν όμως περιμένετε να διαβάσετε τουριστικό οδηγό σας το λέω προκαταβολικά πως θα απογοητευτείτε. Εγώ λέω μόνο τι παρατήρησα ΕΓΩ κ μου έκανε εντύπωση χωρίς να πιστεύω πως κατ ανάγκη έτσι είναι πάντοτε. Ντάξει;

Ρημαδοφύγαμε από Ελ Βενιζέλ ώρα 5:00 κ μετά από 2ωρη πτήση φτάσαμαν εκεί ώρα 6 παρά το πρωί στο αντίστοιχο Luton στην Πέστη, το Ferihegy 2. Λοιπόν για άλλη μια φορά αποδεικνύεται περίπτανα το πότσο τριτοκοσμικοί είμαστε ως προς τα αεροδρόμια. Πάρτε εδώ photos από Ferihegy 2 να δείτε κ μόνοι σας. Τον αερολιμένα για τις κανονικές εταιρείες δεν τον επισκεφθήκαμε οπόταν δεν ξέρω. Ξέρω να πω πάντως πως ενώ το κτίριο αναχωρήσεων του Ferihegy 2 είναι μικρούλι κ ομορφούλι η απόσταση από τον αεροδιάδρομο μέχρι το parking του αεροπλάνου ήταν ΤΕΡΑΣΤΙΑ!!! Επίσης καφέ-λάττε στο αεροδρόμιο 2 ευρώ έκαστος. Αυτά ήταν κ τα πρώτα μας έξοδα με ουγγρικά λεφτά.



Την πρώτη μέρα που φτάσαμε εκεί εμένα εν γένει με κλαίγανε λίγο οι ρέγγες. Νύσταζα τότσο πολύ!!! όπου κ να μ'εβαζαν κοιμόμανε! Στο λεωφορείο, στο μετρό, στο τραμ. παντού...



Μπαίνουμε σε λεωφορείο κ καπάκι στο μετρό για να φτάσουμε στο κέντρο της πόλης στην Πέστη. Τα λεωφορεία τους είναι πιο παλιά από τα δικά μας κ μπορώ να πω πως οδηγούν κάπως βιαια!!! Γκάζι στο τέρμα ή φρένο στο τέρμα οριακά πριν πατήσουν τον πεζό. ΑΓΑΡΜΠΑ. Αυτό το επίθετο δεν είναι ΔΙΟΛΟΥ τυχαίο κ κατά τη γνώμη μου τους χαρακτηρίζει κ ως λαό. Μου φάνηκαν δλδ λίγο Οστρογότθοι να το πώ; Βησιγότθοι; Ούνοι; Διαλιέχτε κ πάρτε αυτό που ας αρέσει. Τέλοσπάντων brutal!!!

Από αγγλικά πάλι σκίζω το proficiency. Το επίπεδο ήταν τύπου μονολεκτικές απαντήσεις (γιατί στο έτσι συνεννοούνται κ στη μητρική τους) κ φυσικά πινακίδες στα αγγλικά ούτε κατά διάνοια. Πάλι ξενομανής ο Ελληνάρας!!! Κ να φανταστείτε πως στάνταρ έχει εκεί τουρίστες όλο το χρόνο η πόλη...Απορώ τι στα σκα#$ παν να δούνε

Το μετρό τους διαθέτει γραμμή από τις παλιότερες σε όλη την Ευρώπη κ φυσικά είναι πολύ μεγαλύτερο από το δικό μας. Εν γένει βρωμάει κ δεν είναι όμορφο όπως σε άλλες χώρες. Επίσης δεν είναι τότσο γρήγορο όσο το δικό μας. Έχει όμως ένα πολύ ωραίο feature που μας εντυπωσίασε!!! Αντί για 3 κυλιόμενες σκάλες μέχρι να φτάσεις στην αποβάθρα έχει μία κ καλή αλλά τεράστια με ΤΡΟΜΕΡΑ απότομη κλίση κ επίσης πήγαινε ο μηχανισμός σφαίρα!!! όχι σαν εμάς που κάνει 2 ώρες να κατέβεις...

Να δείτε κ μόνοι σας...

Ο καιρός τύπου ψυγείο για τα εδώ δεδομένα. Έχει περάσει κοντά ένας μήνας από τότε. Από 8 εώς 18-20 βαθμούς στην καλύτερη δλδ κρύο το πρωί κ το βράδυ όπου σταθείς κ βρεθείς κ ζέστη μόνο το μεσημέρι 12-3 στον ήλιο. Γενικά έκανε καλό καιρό κ είχε ήλιο τις μέρες που ήμαστε εκεί. Το χειμώνα μέση θερμοκρασία ημέρας -2 έως 0!!! Αν αυτό σας λέει κάτι...

Οι Ούγγροι υποτίθεται πως έχουν ανάλογο βιοτικό επίπεδο με τους Έλληνες έχω ωστότσο να σχολιάσω πως αυτό δεν φαίνεται στην εξωτερική τους εμφάνιση.
Κακομοιριά + κακογουστιά = ΚΑΛΕ ΑΣΤΡΑΨΕ ΤΟ ΜΑΤΙ ΜΟΥ!!!
Από την άλλη βέβαια τσιτώνουν αν τους αποκαλέσει κάποιος Ανατολικό Μπλοκ κ θεωρούν εαυτούς Κεντρική Ευρώπη. Αλλά με τι φόντα; Το τι στυλιστικό ατόπημα αντικρύσαν τα ματάκια μας ΔΕΝ ΦΑ-ΝΤΑ-ΖΕΣΤΕ!!!
Τύπου εγώ να κρυώνω με φθινοπωρινό μπουφάν κ 3 layers εσωτερικά κ στο μετρό κυρία με σκισμένο φουστάνι ΦΛΟΡΑΛ στην πλαινή ραφή φορώντας ΠΑΝΤΟΦΛΑ μαύρη 20 ετών ΞΕΚΑΛΤΣΩΤΗ κ γυφτάκι-να-μην-έχει-κόψει-νύχια-του για 1 μήνα τουλάστιχον!!! ΙΙΙΙΙΙΙΟΥ

Γενικά απεριποίητοι αλλά με προσπάθεια να ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΣΟΥΝ -αχ το μάτι μου- καταλήγωντας σε φτώχια κ κακογουστιά τύπου ανατολικού μπλοκ. Όχι πχ σαν τους γερμανούς που απλά είναι κακόγουστοι κ σταρχιδιστές στο πως θα βγουν έξω χωρίς απαραιτήτως να είναι κακομοίριδες! Δυστυχώς fashion crimes δεν κατάφερα να απαθανατίσω φωτογραφικά παραμένοντας διακριτική...

Επίσης κορίτσια εξαιρετικά ατυχής κ κιτς η επιλογή στα αξεσουάρ. Καλσόν, παπούτσια, τσάντες κ κοσμήματα καθένα στο σήμα του...

Τα κτίρια στο κέντρο της Βούδας κ της Πέστης πενταβρόμικα από μαύρη κάπνα κ έχρηζαν επειγόντως καθαρισμού. Αυτό πρόσδιδε στην πόλη μια essence μπόχας ακόμα κ αν οι δρόμοι ήταν καθαροί. Ένα έχω να πω: Άνεργοι Έλληνες μηχανικοί περιβάλλοντος η πόλη αυτή για σας έχει ...ΨΩΜΑΚΙ!!!

Ιδού κ τα ντοκουμέντα.

Αυτός ο συνδυασμός + την κακομοιριά εμένα φίλες κ φίλοι του μπλογκ με σκότωσε!!! Η κεντρική πλατεία αφετηρίας των λεωφορείων με δικό της σταθμό μετρό -τύπου Ακδημία με μετρό Πανεπιστήμιο- η λεγόμενη Πλατεία Μόσχας (Moskva Ter) ήταν ένα γούπατο με τριγύρω πρώην-κομμουνιστικά βρώμικα κτίρια κ ανάμεσα στις γραμμές του τραμ χορταράκια κ λουλουδάκια κ μια κακομοιριά δεν φαντάζεστε. Δλδ όσο κ αν ακούγεται τώρα σουρεάλ, πότσο διαφορετική να ταν αυτή η πλατεία στον Πρώτο Παγκόσμιο κ αν σας ακούγομαι υπερβολική το 1950;

Το ξενοδοχείο μας (Agro-Panorama Hotel) ήταν κάπως μακριά από το κέντρο πάνω σε κάποιο λόφο της Βούδας κ η περιοχή ήταν κάπως Εκάλη/Πολιτεία. Εδώ βέβαια οφείλω να αναγνωρίσω ένα επίπεδο στους λεφτάδες Ούγγρους που δεν είχαν όλοι τους πανομοιότυπα σπίτια τούρτα (νεοκλασικό γυφτέ άσπρο-ροζ/σωμόν) αλλά σπιτάκια μονοκατοικίες το πολύ διόροφα με σοφιτούλα σε διάφορα χρώματα κ με συνδυασμό υλικών κ αρκετό ξύλο κ φυσικά με προσωπικότητα.

Οι Ούγγροι κορίτσια ένα δράμα. Ούτε με κλειστό το φως για να πω την γνωστή ανδρική καφρίλα. Καλέ αυτοί δε βλέπονταν λέμε! Στυλάκι Κόναν ο Βάρβαρος. Απεριποίητοι, με πλήρη αδυναμία έκφρασης στην αγγλική γλώσσα αλλά κ αδυναμία ευγενικής έκφρασης σε οποιαδήποτε γλώσσα (ούγκα-μπούγκα κατάσταση)...

Όσον αφορά στις γυναίκες καλύτερα βέβαια να τα σχολιάσει ο avel εγώ πάντως δεν συγκλονίστηκα. Κάθε άλλο. Λίγες οι καλές εξαιρέσεις. Οι μέτριες δε περιπτώσεις χαντακώνονταν από τα fashion crimes. Πάντως sorry guyz αλλά η φάση δεν έχει να κάνει με Χερτζίκοβα κ τέτοια. Οι Πολωνέζες ή οι Σουηδέζες πχ είναι κλάσεις ανώτερες κ πιο πολιτισμένες επίσης...





Στο γαστριμαργικό του τώρα φανταστείτε τα αντίστοιχα βησιγοτθικά κατάλοιπα. GARGANTUAL μερίδα-πιατέλα με τεράστια κομμάτια ψητού κρέατος -το φαγητό αυτό δεν το σέρβιραν κατ' ανάγκη με πιρούνι, έπαιζε κ χεράκι- με συνοδεία χοντροκομμένων λαχανικών. Όταν το αντίκρυσα παρά λίγο να τα μπήξω από την απελπισία μου!!! Βελτιωμένη βερσιόν το κλασικό γκούλας σουπέ εκδοχή με κόκκινη σάλτσα κ κρέατα πικάντικα με πάπρικα (καλή κ η vegetarian εκδοχή του πιάτου με ποικιλία μανιταριών στην ίδια σάλτσα) κ συνοδευόμενη με home made ζυμαρικά με ταρτάρ σως. Άγιε μου Τζατζίκη, μετά το φαί τα χρειαζόμουν κανονικά για να σηκωθώ να περπατήσω στο κρυό.
Εξαιρετικές οι Ουγγρικές μπίρες, κρασιά δε δοκιμάσαμε για λόγους μπάτζετ.


Ο Δούναβης τώρα χωρίζει στα 2 την πόλη κ είναι πενταβρώμικος κ γεμάτος σκατάκια. Μάλιστα μια ωραία πρωία έκαναν κ ηλιοθεραπεία κάτι βλάκο-ούγγροι στις όχθες του! Η Βούδα είναι γεμάτη λοφάκια με πανέμορφη θέα πρωί, απόγευμα κ βράδυ με πιο γνωστό το λόφο του προστάτη-φουκαρά αγίου Γκέλερτ (άγιος Γεράρδος), ο οποίος ήρθε στη Βούδα ως ιεραπόστολος να κηρύξει το δρόμο του Θεού στα ζώα τους Γότθους στη Βούδα κ αυτοί 1) τον βασάνισαν, 2) τον δέσανε σε ένα βαρέλι κ τον πετάξανε στο Δούναβη οπόταν κ πνίγηκε κ 3) τον ανακηρύξανε προστάτη άγιο για να κοιμούνται πιο ήσυχοι. Τι τράβηξε ο χριστιανός για να αγιάσει!!!

Παρόμοια φάση με την προστάτιδα πριγκήπισσα Μαργαρίτα, κόρη του βασιλιά Μπέλα -σα να λέμε Γιάννης- που την εξανάγκασαν να κλειστεί σε μοναστήρι σε τρυφερή ηλικία μόλις 12 ετών -μην προλάβει να ζήσει τίποτα η κοπέλλα- κ μετά αυτή έπαθε κατάθλιψη -ε όχι- κ αργότερα μετά από κανά 8αρι χρόνια αρρώστησε κ πέθανε κ τότε ολοι τους ΠΟΟΟΟΟΤΣΟ ΣΤΕΝΑΧΩΡΕΘΗΚΑΝ!!! ΠΟΟΟΟΟΤΣΟ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΣΑΝ κ ονόματισαν after her το νησάκι της Μαργαρίτας στη μέση του Δουνάβεως. Αυτό πραγματικά αξίζει. Περιέχει λουτρά, εστιατόριο, ζωολογικό κήπο, πληθώρα πανέμορφων πάρκων με γρασίδι κ σκιουράκια κ τέλος το υπερσυντριβάνι που συγχρονίζει το show του με μουσική κυρίως κλασική. Προτιμώνται οι Λιστ κ Μπέλα Μπάρτοκ ως εθνικοί μουσουργοί.


Επίσης υπάρχει πλειάδα ποταμόπλοιων-κρουαζιερόπλοιων που κάνει βόλτα στο Δούναβη (Κάτω ο βλακο-τουρισμός!!! Πάρτε το τραμ κ κάντε ωραία βόλτα κ μετά εξερευνήστε με τα ποδαράκια σας) όπως κ πλειάδα ποταμόπλοιων-μπαρ που ακόμα έχουν μείνει στην εποχή της Τίνα Τάρνερ κ του Έρος Ραματσότι.Επίσης η πόλη ήταν γεμάτη από αφισσες Phil Collins.

Γενικά η Βούδα ειδικά διέθετε πανέμορφη φύση στα λοφάκια κ στα παρκάκια μέσα στην πόλη αλλά κ πιο έξω. Ή Πέστη από την άλλη μεριά συγκεντρώνει την κουλτουρέ ζωή της πόλης αλλά κ το shopping!!! Ειδικά όσον αφορά στο τελευταίο -στο οποίο κ εντρύφυσα καθαρά για λόγους κοινωνιολογικής έρευνας πάνω στα στυλιστικά ατοπήματα των ιθαγενών, καταλαβαίνετε- διαπίστωσα τα εξής: 1) υπάρχει η γνωστή κατηγορία μαγαζιών τύπου Dolce & Gabbana, Versace κλπ που δε με αφορά αλλά κ πάλι περιορισμένη μόνο σε μεγάλους κρα οίκους, 2) δεν υπάρχει τίποτα το ενδιάμεσο, 3)οι γνωστές αλυσίδες Benetton, Sisley, Zara, Mango, H&M κ κάτι ντόπιες με την αντίστοιχη χειμώνας-μουντή ή έθνικ-μπαμπούσκα κολεξιόν, 4) κ μετά όλα τα μη χειρότερα κ δε θέλω να ξέρω που κατά βάση προτιμά για να ντυθεί ο ντόπιος πληθυσμός... Aυτά

Από μπαρ δεν πήρε 3 μέρες το μάτι μας τίποτα το αξιοπρεπές όπως σε άλλες πρωτεύουσες. Λογικά κάτι θα υπάρχει που μας ξέφυγε αλλά εμείς στο διάβα μας συναντήσαμε μόνο τις γνωστές μεθυστακο-βλαχο-παμπ οι οποίες έπαιζαν 80's κ early 90's ή ντόπια σουξέ.

Η ωραιότερη κατά τη γνώμη μας ατραξιόν της πόλης ήταν τα ιαματικά λουτρά. Εμείς επισκεφθήκαμε ένα με πολλές υπάιθριες αλλά κ εσωτερικές πισίνες με ιαματικό νερό σε διάφορες θερμοκρασίες μαζί με οδηγίες ώρας παραμονής για κάθε πισίνα. Το χειμώνα λεέι μάλιστα στην εξωτερική πισίνα οι λουόμενοι δε βλέπουν τη μύτη τους επειδή λόγω της μεγάλης διαφοράς θερμοκρασίας μέσα 38 βαθμοί κ έξω 0 έχει υδρατμούς πάνω από το νερό κ το θέμα είναι τρομερά εντυπωσιακό! Επίσης αν κάνεις μακροβούτι προς τον πάτο της πισίνας εκεί τα νερά είναι ελαφρώς ραδιενεργα -προφανώς πολύ ελαφρώς- κ με διάφορους περίεγους πήδακες με αποτέλεσμα λέει να ανακουφίζονται τα πιο πονεμένα σημεία!

Τέλος από μουσεία τιμήσαμε την πινακοθήκη κ αυτό της μοντέρνας τέχνης που ήταν συμπαθέστατα.






Γενικά η φάση με το Δούναβη στη μέση που χωρίζει στα 2 την πόλη σε συνδυασμό με τις βόλτες στα λοφάκια με θέα κ η φύσις ήταν το κλου της πόλης που προσωπικά δε με συγκλόνισε κ πολύ!

Άλλοι φίλοι μας που την επισκέφθηκαν καλοκαίρι κ μάλιστα τον καιρό του αντίστοιχου Rockwave Festival που φυσικά διαρκούσε πολύ περισσότερες μέρες κ με πολύ ανώτερη οργάνωση είχαν γυρίσει ενθουσιασμένοι. Τι να πεις; Γούστα είναι αυτά...Το συνολικό κόστος της εκδρομής με αεροπορικά, ξενοδοχεία, διαβίωση + ψώνια δεν ξεπέρασε πάντως τα 300 ευρώ για τον καθένα οπόταν έμεινε σχετικά κ ο κώ%^& μας στη θέση του.

Τα σχόλια δικά σας... Κλείνω δείχνοντάς σας κάποια λαλά αυτοκινητάκια που εντοπίσαμαν στη πόλη.

Ρόδος τριπ

Το σαββατιάτικο ταξίδι αναχώρησης για το γάμο του παλιού φίλου Μ. ήταν ένα σωστό παραλήουρημα (προσοχή στην προφορά) και μόνο σε αυτό το ιστολόγιο ταιριάζει να γραφτεί. Επιγραμματικά έστω:

1. Πήγα στο αεροδρόμιο (με ταξί) με το καλό μου παλτό τύπου ψαροκόκαλο, το τέλειο νεσεσέρ της Avene που μου δώσανε δώρο στο φαρμακείο, 5 κολιέ με πέρλες, 6 φιλμ, το βιβλίο μου, όρεξη για καινούριες γνωριμίες, μια φιλαρέσκεια, ένα χάι κτλ. κτλ., αλλά χωρίς ταυτότητα.
2. Πήρα ταξιτζή-κασκαντέρ για να με πάει πίσω Ηλιούπολη και πάλι αεροδρόμιο. Η ταρζανιά έλαβε χώρα σε 43 λεπτά (200χ/ω), ο ταξιτζής μού πήρε 55 ευρουλάκια (κλέφτης: 22 είχα πληρώσει στο πήγαινε, και με κλήση), την πτήση όμως την έχασα.
3. Δεν μπορούσα να αλλάξω το εισιτήριό μου για την επόμενη πτήση (3 ώρες μετά), γιατί ήταν εισιτήριο-προσφορά, αγορασμένο διαδικτυακώς. Όπερ σημαίνει άλλα 97 ευρουλάκια (το υποκοριστικό δεν πολυκάθεται εδώ) για νέο εισιτήριο.
4. Άφησα το μπαγκάζι μου για να σουλατσάρω στα ντιουτιφράδικα και να κάνω σελέμπριτι σπότινγκ. Το υπερ-σελέμπριτι Εύα Χερτζίκοβα πέρασε ξάφνου από δίπλα μου αγέρωχο και μόνο και χάθηκε στα βάθη της γκέιτ τάδε. Ένα δάκρυ κύλησε – κι ένα αγόρι μίλησε: ήταν ο ελεγκτής περιεχομένου τσάντας, που είπε ότι η Εύα πήρε 100.000 ευρουλάκια (εδώ το υποκοριστικό είμαι σίγουρη ότι θα πιαστεί από την ορθοστασία) για να κάτσει δίπλα στον Κωστόπουλο σε επίδειξη μόδας. (Προφανώς επρόκειτο για το φάσιον τριήμερο του In Style και θα διασταυρώσω την πλεροφορία.)
5. Επιστρέφοντας να πάρω το μπαγκάζι μου, μπαγκάζι άφαντο. Το ξέρω ότι απαγορεύεται να αφήνεις τις βαλίτσες σου μόνες, αλλά πώς να την έσερνα πέρα δώθε επί 3 ώρες; Και στο φινάλε, τι είναι αυτό στη ζωή που επιτρέπεται ν’ αφήνεις μόνες τις γυναίκες και δεν επιτρέπεται ν’ αφήνεις μόνες τις βαλίτσες;
6. Έψαχνα από δω, ρωτούσα από κει, μπαγκάζι γιοκ (και είχε μέσα και φωτογραφική μηχανή). Το ενδεχόμενο να χάσω και δεύτερη πτήση σε μία μέρα δεν ήταν πια αστείο. Στο παρατσάκ, ο ταλαίπωρος σάκος τουρίστα βρέθηκε στα υπόγεια των Σπάτων: τον είχαν βάλει στη μέση ένα τσούρμο αστυνομικοί και τον ξεκοίλιαζαν, γιατί νόμιζαν ότι είχε βόμβα. Το κέρδος από την υπόθεση: μου παρέδωσαν το σάκο πάνω σε καρότσι. Τουτέστιν γλίτωσα ένα ευρώ μεταφορικά (κυριολεκτικά).

Επίλογος: Λίγο πριν γίνει η επιβίβαση, με πλησίασε ένας κύριος από την Aegean και μου είπε να του δώσω τα στοιχεία μου για να με πάρουν σε λίγες μέρες τηλέφωνο και να μου κάνουν ερωτήσεις για την ποιότητα της πτήσης. Ένιωσα ότι μου έλεγε ο Θεός, Ωραία μου κυρία, έκανα το παν για να σε εμποδίσω να πάρεις αυτή τη μοιραία πτήση, αλλά εσύ θέλεις ντε και καλά να πεθάνεις, γι' αυτό κι εγώ θα σπάσω λίγη πλάκα χρησιμοποιώντας το αγαπημένο μου αρχαιοελληνικό τρικ, που λέγεται τραγική ειρωνεία. Το νόημα της ταλαιπώριας όμως ήταν άλλο.

Έπρεπε να πάω στη Ρόδο· ώστε, με μία σειρά πολύπλοκων εγκεφαλικών διεργασιών και συνειρμών, και με τη μεσολάβηση ενός μικρού ροζ αστερία, τριών βρεγμένων κοχυλιών, ενός Ροδιο-καλιφορνέζου, ενός ζευγαριού χρυσών σαγιοναρών, μιας φιγούρας πάνω στις Καλοκαιρινές διακοπές του Καρβέλα, δύο τριανταφύλλων, ενός λευκού πιάτου με τη στάμπα "Fotis-since 1970", μιας επίμονης ακτίνας ήλιου και ενός ποδηλάτου με βοηθητικές, να διαπιστώσω ότι η ζωή μου είναι γεμάτη ενδιαφέροντες ανθρώπους με φαντασία, ότι είναι πολλές οι λάθος επιλογές που δεν έχω κάνει, ότι είμαι κατά 51% ευτυχισμένη και ότι, όπως λέει η Εκάβη Ντούμα στο καινούριο τεύχος του Cool, η ζωή έχει πολλές λήψεις: μπορεί να γυρίσεις το τέλος την πρώτη μέρα, την αρχή κάπου στη μέση των γυρισμάτων, τη δεύτερη σκηνή τρεις μέρες αργότερα, άντε κι ένα συμπληρωματικό γύρισμα ένα χρόνο μετά...

The cleitoris has spoken!!!

Φίλες κ φίλοι του μπλογκ,
αν κ απογοητευμένη στο παρελθόν μου από τον προστάτη άγιό μου Τζατζίκη οφείλω να ομολογήσω πως με προστάτευσε υπέρ του δέοντος μέσα στα 2 τελευταία 24ωρα. Αν κ κλασικός god-damn κατά βάση στη ζωή μου έχω κωλοφαρδέψει τώρα τελευταίως μέχρι εκεί που δεν πάει.

Διορίζομαι στην πρώτη μου επιλογή -ΑΝΕΛΠΙΣΤΟ- που είναι η περιφέρεια Γ Ευβοίας κ περιλαμβάνει νότια της Χαλκίδας το μαγευτικό Αλιβέρι με 4 μόρια, την Κύμη με 7 μόρια, τα χωριά Αυλωνάρι κ Κριεζά με 6 μόρια, το χωριό Κονίστρες με 7 μόρια κ τέλος τη Σκύρο με 11 μόρια.
Μήπως ξέρετε εσείς τίποτα για αυτά τα χωριά να με συμβουλέψετε;

Από ότι έχω καταλάβει είμαι από τους τελευταίους σε σειρά ΑΣΕΠ που θα πάρουν στην περιοχή οπόταν παίζει να είμαι υπεράριθμη κ να με στείλουν ΟΠΟΥ κ ίσως κ σε γραφείο στη Χαλκίδα να βγάζω φωτοτυπίες με κυρίες 50αρες αποσπασμένες, αλλά ΔΕ ΠΕΙΡΑΖΕΙ!!!
Εντάξει loretta; Γιατί ήδη σε νοιώθω να με βρίζεις!!!

Αύριο το πρωί θα σκάσω το μούτρο μου στη Χαλκίδα στα γραφεία να με ορκίσουν πως δε θα χακέψω τα pc του σκολείου κ δε θα αφαλοκόψω τα πιτσιρίκια. Εκεί θα δηλώσω τις προτιμήσεις μου σε χωριά κ μετά αυτοί αφού τα μαγειρέψουν για κανά 3ημεράκι ακόμα θα με ειδοποιήσουν να σκάσω τελικά το μούτρο μου στο σκολείο ή στο γραφείο.

Μάλιστα αν σήμερα καταφέρω να ξεμπερδέψω νωρίς από τη φάμπρικα -οπού θα σας πω αμέσως τι παίζει- παίζει κ να φύγω μεσημεριάτικο να πα να κάνω οδοιπορικό στα χωριά της Εύβοιας για να μη δηλώσω αύριο σε φάση γουρούνι στο σακί αν κ με τόσα βύσματα που παίζουν στις τελικές τοποθετήσεις -που εγώ δε διαθέτω άσε που είμαι κ κατά- ελάχιστη σημασία θα έχει αυτή η κίνηση.

Πότσο χαίρομαι για την Εύβοια!!!
Πότσο χαίρομαι που γλίτωσα τον Αη Παπού$%^ κ την Πινέζα!!! Που γλίτωσα την Ιο κ την Αντίπαρο!!!
Θα ρχομαι που-κ-που Αθήνα για κανά Σ-Κ. Να βλέπω τους φίλους μου, να προβάρω, να κάνω κ κανά μάθημα με τη δασκάλα μου.

Χθες το μεσημέρι έμαθα τα νέα. Με πήραν τηλέφωνο φίλοι μου κ μου το είπαν!!! Έλα που δεν ήξερα πως να το ξεράσω!!!
Αρχικά το είπα στους νεοπροσληφθέντες συναδέλφους μου που ήμαστε ομάδα. Αυτοί χάρηκαν για μένα κ το ρίξαν στο πανηγυριώτικο!!! Ελεγαν ότι αν φύγω εγώ -το μόνο χαρούμενο κ χρωματιστό πλάσμα στην εταιρεία- θα προσλάβουν πάλι κάποιον τριχωτό, κοιλαρά κ μυρωδάτο -με την κακή έννοια- προγραμματιστή κ θα τον βάλουν να κάτσει δίπλα τους!

Μετά το ξέρασα στον μικρό διευθυντή. Το πήρε πολύ καλά κ πολιτισμένα. Με ρώτησε πού θα πάω κ μου ευχήθηκε τα καλύτερα. Επίσης μου είπε πως αυτός θα το ανακοίνωνε πρώτος στο μεγάλο διευθυντή κ πως η πιθανότητα να το δεκτεί εξίσου χαλαρά ήταν 0! Αγχώθηκα παλι!!!

Χθες ο μεγάλος διευθυντής δεν ξαναεμφανίστηκε μετά τις 2. Τον είδα όμως σήμερα κ με προειδοποίησε ο άλλος από το πρωί πως έχει κρανιώσει με την πάρτη μου. Οι υπόλοιποι συνάδελφοι μου δίναν κουράγιο για τα δύσκολα. Να είμαι ψύχραιμη αλλά στιβαρή. Εφόσον το γεγονός ήταν τετελεσμένο να είμαι ακάθεκτη, ευγενική όταν θα με κράζει αλλά σταθερή στις θέσεις μου. Με φώναξε...

Μπήκα μέσα κ έκλεισα τη πορτα. Με ρώτησε τι συμβαίνει κ του είπα πως το έμαθα χθες κ πως δεν ήξερα να θα φέρει αποτέλεσμα ο ΑΣΕΠ γιατί δεν είχα καλή σειρά.

(Παρένθεση: Από την πρώτη μου συνέντευξη Φεβρουάριο στη φάμπρικα μέχρι κ την τελική μου πρόσληψη τον Σεπτέμβριο μεσολάβησαν 6 μήνες αβεβαιότητας. Δεν με έπαιρναν αυτοί τηλέφωνο, αλλά όταν έπαιρνα εγώ έλεγαν ότι με θέλουν αλλά οι προσλήψεις τους αναβάλλονταν επ αόριστον)

Εγώ μέσα σε αυτό το διάστημα κίνησα τις διαδικασίες γιατί για μένα απλά η ανεργία δεν αποτελούσε option. Αυτό του είπα.
Οι τόνοι δεν ανέβηκαν αν κ ήταν πολύ στραβωμένος. Φυσικά δε μου ευχήθηκε κάτι για το μέλλον μου.
Αυτά. Εκ τοτε τον βλέπω να μπαινοβγαίνει εμφανώς αναστατωμένος κ αγχωμένος. Με παίρνουν οι συναδελφοι στο εσωτερικό κ με ρωτούν τι του είπα κ είναι έτσι. Μου λένε ότι μάλλον από αύριο τον πίνουν ακόμα χειρότερα!

Σιγά πια πως κάνουν έτσι οι διευθυντές;
ήμουν ναι η ου ο τελευταίος τροχός της αμάξης εκεί μέσα;
Πάνω από τις καθαρίστιες κ τους μάγειρες, ΕΓΩ!!!

Από εκείνη την ώρα σερφάρω κ περιμένω να με φωνάξουν από γραφείο προσωπικού για τα διαδικαστικά. Αναμονή λοιπόν.
Νοιώθω άβολα...

«Μετανοήστε! Έρχεται η οργή του Θεού»

Καθώς κ «Σύρμα η Λόλα» ήταν τα 2 στάνταρ συνθήματα που έβλεπα να λερώνουν τους τοίχους δημόσιων κτιρίων αλλά κ γεφυρών κλπ σε διάφορα μέρη της Αθήνας από τα παιδικά μου χρόνια. Το δεύτερο δεν έχω ακόμα καταφέρει να το αποκωδικοποιήσω, ΑΛΛΑ σήμερα μου ήρθε η επιφοίτηση σχετικά με το πρώτο.

Ας φανταστούμε το γνωστό μυρμήγκι να προχωρά πάνω πάντοτε στην τελική ευθεία, μέχρι που μπροστά του ο τόπος θερμαίνεται ολοένα κ περισσότερο. Επιβραδύνει ανεπαίσθητα ίσα που να καταλάβει αυτό που συμβαίνει μπροστά του κ μετά σαστίζει! GASP!!!

Μπροστά του βρίσκεται μία μεγάλη φωτιά. 2 είναι οι εναλλακτικές του. Είτε θα συνεχίσει ακάθεκτο στη γνωστή ευθεία κ θα διαπεράσει τη φωτιά –με κίνδυνο πάντοτε να γίνει μυρμήγκι-σουβλάκι- είτε θα πρέπει να αφήσει τα ποδαράκια του από την ευθεία κ να πέσει στο κενό, ελπίζοντας πως κατά την πτώση του θα συναντήσει κάποια άλλη ευθεία –φυσικά κ αυτή θα είναι ΤΕΛΙΚΗ, τι είναι αυτά που με ρωτάτε;- κ θα καταφέρει να πιαστεί σε αυτή κ να συνεχίσει την πορεία του προς το άπειρο.

Τοποθετώ κ πάλι τον ευατό μου στη φάση του GASP!!!
Τα 3-4 δευτερόλεπτα της μυρμηγκήσιας ζωής που ανάγονται σε λίγα 24ωρα ανθρώπινης φαντάζουν μια βασανιστική αιωνιότητα!

Αύριο ή μεθαύριο θα βγουν τα αποτελέσματα του ΑΣΕΠ. Αγιε μου Τζατζίκη, τι θα απογίνω πάλι;

Γκάνιαξα να συνηθίσω ένα μήνα στη φάμπρικα πως δεν κινδυνεύω άμεσα με απολύσουν κ τώρα θα πρέπει να παριατηθώ; Πως θα το ξεστομίσω αυτό στους ανωτέρους μου; Ποια είναι η προτιμότερη ώρα της ημέρας για αυτό; Παίζει να με βρίσουν, να με απειλήσουν; Παίζει να με χλευάσουν οι συνάδελφοι που θα την κάνω για δημόσιο; Για να σας πω το δίκιο της στραβής μου κούτρας, τον τελευταίο καιρό έως κ περνάω ΩΡΑΙΑ στη φάμπρικα. Δουλειά φυσικά πολλή κ βαρετή κ κάθε μέρα υπερωρία ΩΣΤΟΤΣΟ εκεί κατά το μεσημεράκι μετά το peak της νύστας, μαζευόμαστε όλοι οι προγραμματιστές κ γελάμε με το debugging μας, κ πέφτουν τα απίστευτα βρισίδια! Τι σας λέω τώρα θα μου πείτε!!! Ίσως κ να μη μπορείτε να με καταλάβετε τώρα γιατί σίγουρα έχει να κάνει με το συγκεκριμένο συνδυασμό των ανθρώπων, πάντως μες στα σκατά που τρώμε εκεί μέσα υπάρχουν κ κάποιες φάσεις που λυνόμαστε στο γέλιο...

Το άλλο όμως που με καίει κ μς τσουρουφλίζει έιναι το ΠΟΥ ΣΤΑ ΣΚΑΤΑ θα με πάνε!!! Φαντάζομαι τον εαυτό μου να παρκάρει σε ένα θλιβερό, σκοτεινό κ κρύο χωριό-φάντασμα της επαρχίας μέσα στον Οκτώβρη γεμάτο παππούδες –αλλά μόνο παππούδες- κ εκτροχιάζομαι!!! Σύμφωνα με την αίτησή μου στην οποία έχω βάλει 26 επιλογές, έχω πιο πολλές πιθανότητες να βρεθώ σε Κυκλαδονήσι ή κάπου στη Νότια Πελοπόννησο (για την ακρίβεια κάπου δίπλα στον Καιάδα). Τα πιο hardcore μέρη που δήλωσα είναι η Αντίπαρος κ η Ίος –γνωστή κ ως νήσος 10-. Προς στιγμήν το σκέφτηκα αλλά βαστήχτηκα κ δε δήλωσα μικρές Κυκλάδες. Ευτυχώς νομίζω, γιατί άλλο Ηρακλεία τον Ιούλιο κ τον Αύγουστο κ άλλο τον Δεκέμβριο, όσο να το πεις!!!

ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΦΥΓΩΩΩΩΩ!
ΠΟΥ ΘΑ ΜΕ ΠΑΝΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!!!
Αντίο ροκ καριέρα –μη χέσω...

Περιμένω με τεράστια αγωνιά κ άγχος τα αποτελέσματα. Σας διαβάζω μέσα στην καθημερινότητά σας κ παρηγοριέμαι.


Αν έχετε κάτι να με συμβουλέψετε τη ΣΤΕΡΝΗ τούτη ώρα παρακαλώ ΚΑΝΤΕ ΤΟ. Το τραγουδάκι που ακολουθεί σας το αφιερώνω.

ΘΑ ΣΟΥ ΦΥΥΥΥΥΥΓΩ, ΣΤΟ-ΧΑ ΠΕΙΙΙΙΙΙΙ
ΘΑ ΣΟΥ ΦΥΓΩ-Κ-ΘΑ-ΚΛΑΙΣ ΜΕΤΑ ΕΣΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ

Το πουλί του Σούπερμαν

Τις προάλλες πέτυχα στην τηλεόραση ένα ντοκυμαντέρ με θέμα το πώς κατασκευάζονται διάφοροι γνωστοί ήρωες κινηματογράφου κ κόμιξ κατά το οποίο έγινε αναφορά κ σε αρκετούς σούπερ-ήρωες. Λέγανε, λέγανε διάφορα λοιπόν μέχρι που φτάνει η έρευνα στο εν λόγω ΖΩΤΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ζήτημα.

Γιατί δε νοείται φίλες κ φίλοι του μπλογκ να θεωρείται ο Σούπερμαν σωτήρας της ανθρωπότητας με τεράστιες υπερφυσικές δυνάμεις σε όλο του το σώμα αλλά το συγκεκριμένο σημείο να υστερεί!!! Κοινώς δε μπορεί ένας σούπερ-ήρωας να είναι μικροτσούτσουνος!!!



Κάτι τέτοιο αν συνέβαινε θα είχε τεράστιες συνέπειες παγκοσμίως. Στο πρόσωπο της Λοις θα απογοητευόταν όλος ο γυναικείος πληθυσμός που προφανώς θα έτρεφε μεγαλύτερες πλην όμως ανεκπλήρωτες προσδοκίες για τον ήρωα. Αντίστοιχες θα ήταν οι συνέπειες όμως κ για τον ανδρικό πληθυσμό που θα απομυθοποιούσε το είδωλο. Επομένως ο Σούπερμαν όχι μόνο θα πρεπε να διαθέτει προσόντα άνω του μετρίου αλλά αυτό ήταν απαραίτητο να καταστεί σαφές ακόμα κ στα πλάνα όπου θα φαινόταν να φοράει τη στολή του, καθώς δε γνωρίζω παραλλαγή Σούπερμαν σε τσόντα -όποιος γνωρίζει περισσότερα επ'αυτού ας με διαφωτίσει.

Παράλληλα όμως υφίσταται κ μία λεπτή ισορροπία σε σχέση με το ανήλικο κοινό. Ας αναλογιστούμε άλλωστε πως η κατασκευή του ήρωα πάει πλέον κάμποσες δεκαετίες πίσω κ μάλιστα σε άκρως πουριτανικές κοινωνίες. Κοινώς είπαμε όχι μικροτσούτσουνος αλλά όχι κ Γκουζγκούνης στο άλλο άκρο!!!

Λαμβάνοντας υπόψην όλα τα παραπάνω κατασκευάστηκε το γνωστό καλούπι του πουλιού του Σούπερμαν που προφανώς φορούσαν από μέσα οι ηθοποιοί που κατα καιρούς ενσάρκωσαν τον ήρωα κατά τρόπο που αφ' ενός να φαίνεται ΕΥΜΕΓΕΘΕΣ στα μάτια του ενήλικα που θα κοιτάξει αδιάκριτα στο συγκεκριμένο σημείο αλλά ΟΧΙ ΜΕ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟ, ΟΞΥ σχήμα ώστε να μην υποπέσει σε υποψίες κ διαβληθεί ο ανήλικος πληθυσμός.

Έχω την εντύπωση πως το ίδιο ακριβώς πρωτοποριακό σχέδιο δράσης από τότε ακολουθείται κατά πόδας σε όλους τους εφηβικού τύπου κινηματογραφικούς ήρωες κ τραγουδιστές. Ας πάρουμε τα παραδείγματα του ήρωα Elvis αλλά κ του εγχώριου ειδώλου Σάκη. Κ εκεί μία απ' τα ίδια συμβάινει με μονη διαφορά πως το συγκεκριμένο σημείο πάντα τονίζεται λόγω της κινησεολογίας του ειδώλου. Μια φορά είχαμε δει στο MAD συναυλία του Σάκη μαγνητοσκοπημένη όπου άλλες φορές επιμελώς κ άλλες όχι κ τότσο η κάμερα έστρεφε αλλού το πλάνο ώστε να αποφευχθεί το ζουμ στον καλλιτέχνη που ασχολείται με οικογενειακά ζητήματα...Για την ακρίβεια μετρήσαμε 100άδες τέτοιες φάσεις... Τα συμπεράσματα για το επίπεδο της ελληνικής showbiz δικά σας.

Πάντως ως μέλος του γυναικείου κοινού αμφισβητώ ευθέως το κατά πόσον υποπέφτουν στην προσοχή μου λεπτομέρειες όπως η συγκεκριμένη σε περιπτώσεις όπως αυτή του Σούπερμαν. Αντίθετα σε περιπτώσεις όπως αυτή του Σάκη τι να κάνουμε δλδ, να τυφλαθούμε για να μην το προσέξουμε; Θα έλεγα όμως πως το βλέμμα εστιάζει στα πίσω προσόντα!

Τέλος θα ήθελα να σημειώσω στα πρακτικά πως κ σε περιπτώσεις θηλυκών ειδώλων εφαρμόζονται κατά κόρον προσθετικές στήθους με μόνιμο ή προσωρινό αποτέλεσμα αλλά κ πιο ακραίες επεμβάσεις. Για παράδειγμα είναι γνωστό πως στα video-clips της Kylie Minogue -πριν πάθει καρκίνο βέβαια- υπήρχε στάνταρ άνθρωπος στο crue η δουλειά του οποίου ήταν να φροντίζει τις θηλές της τραγουδίστριας!!!

Είναι αυτό που σοφά λέει ο λαός:
έλα μου%^ στον τόπο σου, έλα κ ξαναέλα!!!